Zhvillimi i shpirtit të faljes
Shumë njerëz nuk e kuptojnë se biseda e butë, falja me bujari, dhe liberaliteti mund të mësohen nga familja dhe mësuesit. Shikoni njerëzit e vrazhdë, katundarë dhe të pagdhendur dhe do të gjesh se shumica e tyre janë rritur nga prindër, të cilët janë ose njëri prej tyre është i karakterizuar me diçka prej këtyre sjelljeve. Kurse njerëzit e butë kryesisht janë rritur nga prindër të butë.
Zoti i Plotfuqishëm e ka krijuar njeriun të mëshirojë vëllanë e tij njeri. Shtirru se po qan para një fëmije 18 muajsh, ai do të përpiqet t’ju qetësojë. Ai shpesh do ta shpreh dhembshurinë e tij për dhimbjen tënde duke qarë. Pastaj, derisa fëmija rritet dhe është në kontakt me pamëshirshmërinë e disa njerëzve dhe rrethanave të jetës, ajo ngrohtësi do të zbehet, mirëpo është detyrë e jona të ruajmë një pjesë të asaj ngrohtësie. Për rrjedhim duhet t’i kemi parasysh këto sugjerime:
- Përshkruaje para fëmijës mëshirën e Allahut, faljen dhe bujarinë e Tij, se si Ai i fal gjynahqarët dhe si dëshiron që robërit e Tij të jenë të butë dhe të mëshirshëm. Gjithashtu fëmijës duhet t’i rrëfejmë disa tregime të faljes dhe fisnikërisë.
Në historinë Islame ka shumë tregime të tilla. Po ashtu edhe në jetën bashkëshortore. Fëmija do të përfitojë nga modelet dhe simbolet e protagonistëve të atyre tregimeve, duke u përpjekur t’i imitojë ata.
- Për ta njohur fëmijën me idenë e faljes dhe zemërgjerësisë mund t’i themi: “Imagjino që ti je personi që i bën një të keqe një personi dhe ai refuzon t’ju fal. Si do të ndiheshit? Është fakt biri im, se ne nuk mund të kuptojmë si ndihen njerëzit pa qenë në lëkurën e tyre. Duhet të imagjinojmë gjendjen e tyre që t’i shohim gjërat prej këndit të tyre dhe brenda rrethanave të tyre.
- Le t’i tregojmë fëmijës se në jetë ka shtypës dhe të shtypur, të padrejtë dhe njerëz që u është bërë padrejtësi, se ka njerëz që jetojnë në rrethana të vështira që nuk i kanë zgjedhur e as nuk ua kanë sjellë vetes. Njerëzit e tillë duhet të jenë objekt i ndihmës dhe mëshirës sonë. Ne vërtet duhet të jemi në anën e tyre.
Një nënë u përpoq t’ia përcillte këto koncepte bijave të saj duke u treguar një incident nga përvoja e saj kur një kolege e saj në kolegj e akuzoi gabimisht dhe padrejtësisht se ia kishte vjedhur nga çanta një shumë të madhe parash. Ajo u tregoi se si e kishte marrë në pyetje administrata e shkollës dhe si kishte kaluar net pa gjumë kur ndjeu se babai i saj dukej se dyshonte në të dhe i besonte akuzave. Nëna vuri re se sytë e bijës së saj u mbushën me lot dhe e dinte se mesazhi i saj ishte përcjellë.
- Agresiviteti i fëmijës shpesh shfaqet në lëndimin e kafshëve shtëpiake. Shpesh do të shohësh një djalë duke e ndjekur një mace të tmerruar dhe duke u gëzuar me fitoren e tij. Shpesh do të shohësh një fëmijë duke shtypur pa mëshirë një milingonë dhe madje duke i murmuritur disa fjalë të pahijshme.
- Le ta trajnojmë fëmijën që të jetë i mirë ma kafshët dhe të kujdeset për to. Kjo gjithashtu do të kontribuojë në mëshirimin e njerëzve, në faljen e të tjerëve dhe në ofrimin e ndihmës sa herë që kërkohet. Do të jetë mirë që për këtë temë t’u tregojmë disa hadithe të të Dërguarit a.s. Për shembull hadithin për gruan, e cila e ka burgosur një mace, nuk e ka ushqyer, e as nuk e ka lënë të gjejë ushqimin e saj. Për këtë vepër ajo do të ndëshkohet me Xhehenem. Dhe hadithin për njeriun, i cili i dha të pinte ujë një qeni të etur dhe si shpërblim e fitoi Xhenetin.
Ne jetojmë në një kohë kur egoizmi lulëzon, kur shumë njerëz e ndiejnë fuqinë e tyre dhe përpiqen të sigurojnë avantazhin e tyre në kuptimin e ngushtë. Motivet e tilla sigurisht se do ta shtojnë agresivitetin dhe shkeljet ndaj të tjerëve.
Përgatiti: Prinderimi.com
Autor: Prof. Dr. Abdul Kerim Bekkar, “Problemet e fëmijëve”
