Shkruan Brandon Smith
Duke u rritur në Amerikë gjatë viteve 1980 dhe 1990, kishte një ndjesi të përgjithshme të “jetoni dhe lejoni të jetoni” ndërmjet brezave Gen X dhe Gen Y, e cila vërtet e përkufizoi atë periudhë dhe konceptet tona për atë se si duhej të dukej një shoqëri. Të gjithë e dinim që njerëzit gay ishin një pjesë e pandashme e shoqërisë. Kryesisht, askush nuk i shqetësonte ata dhe ata e mbajtën homoseksualitetin e tyre për vete (dhe larg fëmijëve). Sinqerisht, gjithçka po shkonte shumë mirë.
Ishin disa protesta dhe marshime, por të drejtat “individuale” që njerëzit heteroseksualë nuk i kishin, ishte e drejta për martesë të ligjshme. Shumica e njerëzve mendojnë se, pasi kjo të ndryshonte, nuk do të kishte asgjë për të protestuar. Ajo që nuk e kuptonim në atë kohë ishte se ngritja e dukshme e “Gay Pride” në vitet ’90 dhe fillim të 2000-ave do të bëhej një shpjegues për çmendurinë e zgjuar që shpërtheu nga viti 2014 e tutje.
Siç dimë tani, shumë nga kjo çmenduri ishte e lidhur me programet që financoheshin nga qeveria e SHBA-së. Është e rëndësishme të mbani mend, megjithatë, se qeveria është një mjet, jo dora që mban mjetin. Interesat elitare përmes OJQ-ve dhe mendimtarëve si Fondacioni Ford dhe Fondacioni Rockefeller ishin shtysa reale për krijimin e lëvizjes që quhej si “zgjim”. Ata kaluan dekada duke ndërtuar dinamikën e derës së rrotullueshme që kalonte paratë e taksapaguesve përmes agjencive si USAID dhe në xhepat e OJQ-ve.
Me fjalë të tjera, është një gabim të mendosh për qeverinë federale si mendjen prapa kësaj. Përkundrazi, qeveria dhe politikanët brenda saj paguhen (ose janë shantazhuar) nga globalistët e pasur për të mbështetur legjislacionin që financojnë dhe fuqizojnë projektet globaliste.
Shpërndarja ndërkombëtare e “aktivizmit queer” ose “aktivizmit të krenarisë” ka qenë një qëllim i elitës që nga ditët e Institutit Kinsey, i cili u financua nga Fondacioni Rockefeller dhe u bë burimi i pushtimit të ideologjisë LGBT në akademinë moderne që nga viti 1947. Fondacioni Rockefeller vazhdon të mburren ende sot për financimin e ngritjes së “revolucionit seksual” dhe nocionit të “seksualitetit jo-binark”.
Lëvizja transgjinore është kryesisht e lidhur me studimet intelektualisht të pasinqerta dhe të shqetësuara të John Money, të kryera në vitet 1950-1960. Eksperimentet e tij u financuan nga Shkolla Johns Hopkins, e cila u themelua dhe u financua kryesisht nga Fondacioni Rockefeller.
Pasi këto ideologji, që duken si shkencë shoqërore, infektuan sallat e akademisë së lartë, studentët u kthyen në mbështetës të kultit. Ata më pas u përhapën si një murtajë në politikë dhe burokracinë federale. Ata do të vazhdonin të rrisnin sistemin burokratik të pakontrolluar që tani kalon paratë e taksapaguesve nga agjencitë federale në thesaret e OJQ-ve. Mashtrimi i madh ishte vënë në lëvizje – duke përdorur paratë amerikane për të financuar shkatërrimin e qytetërimit perëndimor.
Një pjesë e madhe e kësaj agjende varet nga zbatimi mafioz i normalizimit të LGBT-së në çdo aspekt të shoqërisë, madje edhe në shkollat publike ku mësuesit tani varin flamuj krenarie dhe ekspozojnë fëmijët ndaj teorive të lëvizshmërisë gjinore pa bazë në faktin shkencor.
Në frontin ndërkombëtar, një agjenci e njohur pak, e quajtur “USAID”, u krijua në vitin 1961 me qëllimin e ofrimit të mbështetjes materiale për popullatat e huaja që kishin nevojë urgjente (dhe për të luftuar kërcënimin e komunizmit). Megjithatë, që nga vitet 1990, kjo organizatë u përfshi gjithnjë e më shumë në propagandën e majtë, me një interes të veçantë në DEI (Diversiteti, Barazia dhe Përfshirja). Aparati që u ndërtua për të ndaluar komunizmin u ri-rrethua për të promovuar komunizmin.
Nëse kthehemi prapa në vitet 2020 dhe ajo që kemi sot është një marrje e armiqësuar, një revolucion i financuar nga qeveria dhe OJQ-të që dëshiron të shkatërrojë vlerat perëndimore, moralisht kristiane dhe respektin e përgjithshëm amerikan për lirinë e fjalës dhe mendimit. Lëvizja “woke” nuk është thjesht Marksizëm Kultural (ajo është një pjesë e tij), është një makinë ideologjike shumë e financuar. Një religjion i ri, një farë, që kërkon të fshijë parimet themelore që mbajnë shoqërinë tonë së bashku.
Për botën perëndimore, harku lëviz nga e majta në të djathtën, por ndjeshëm më shumë në të majtë dhe më pak në të djathtë me kalimin e kohës. Disa e quajnë këtë “Overton Window”. Me fjalë të tjera, idetë dhe vlerat konservatore ose tradicionaliste që ishin të pranueshme 20 vjet më parë ngadalë dhe gradualisht po asfiksohen nga presionet sociale dhe ligjore artificiale derisa ato të mos jenë më të pranishme në brezin e ardhshëm.
Idetë dhe vlerat “woke” që establishmenti dëshiron që publiku t’i adoptojë promovohen gjerësisht, por kjo kërkon mbështetje të madhe financiare. Fushatat e inxhinierisë sociale janë të shtrenjta dhe duhen shumë vjet për të arritur rezultate.
Me zbulimet që lidhen me USAID (dhe të paktën një duzinë institucionesh të tjera), duket se agjencia ka qenë një drejtues kryesor i përhapjes së shpejtë të DEI në çdo kënd të kombit tonë, jo më kot edhe në shumë kombet e tjera. Operacionet e tyre LGBT janë veçanërisht interesante dhe unë do të pohojë se ishte USAID që e futi drejtpërdrejt kultizmin woke në sistemin shkollor publik.
Ata ishin organizata që inkurajuan zyrtarët e shkollave dhe mësuesit të indoctrinojnë fëmijët me etikën woke dhe politikat transgjinore, dhe gjithashtu inkurajuan aktivisht mësuesit të fshihnin këto aktivitete nga prindërit.
Një dokument që përshkruan agjendën bazë është ‘Integrating LGBTQI+ Considerations Into Education Programming’ i USAID. Ky dokument u hartua dhe u sigurua për punonjësit dhe punëtorët e tyre në Qendrën për Zhvillimin Inkluziv dhe Qendrën për Edukim. Ai shpjegon se si të injektohet propaganda DEI dhe LGBT në institucione të ndryshme të arsimit publik, duke përdorur mësuesit dhe zyrtarët e shkollës si “mbështetës”.
Duke hulumtuar aktivitetet e USAID nga viti 2014 e tutje, ka pasur një rritje të financimit për programet LGBT për mësuesit dhe administratorët.
Çfarë thotë ky dokument:
“Qëllimi i këtij dokumenti është të mbështesë stafin e USAID që punon në sektorin e arsimit për të integruar shqetësimet për gay, biseksual, transgjinor, queer dhe interseksual (LGBTQI+1) në programet dhe gjatë gjithë Ciklit të Programit…”
Deklarata e misionit të USAID përdor të njëjtën justifikim si shumica e promovuesve të DEI: Ata pretendojnë se mjediset edukative në mbarë botën “nuk janë të sigurta” për studentët dhe mësuesit LGBT. Zgjidhja e tyre? Të përdorin fuqinë financiare të jashtëzakonshme për të inkurajuar (shpërblyer) qeveritë dhe institucionet arsimore që të injektojnë propagandën gay në kurikula.
Kjo do të thotë, ata kërkuan të predikojnë organizatat arsimore me sistemin besimtar të woke, nën emrin e “shpëtimit të jetëve”. Drejtori i USAID, Samantha Power, lidh drejtpërdrejt “wokifikimin” e kulturës me “luftën për demokraci”, duke krijuar një kryqëzatë progresive. Kjo do të thotë, elitat e shohin indoctrinimin LGBT si një imperativ ekzistencial për të shpëtuar planetin.
Më kujton pak filmin “Invasion of the Body Snatchers” (Pushtimi i Rrëmbyesve të Trupit); alienët duke pushtuar ngadalë dhe në mënyrë strategjike botën duke kapur secilin person dhe duke i absorbuar ata në kolektiv. Mund të mendoni se është një ekzagjerim paranojak të thuash që USAID donte t’i kthente të gjithë në gay, por do të gabonit. Merrni parasysh për një moment argumentin kryesor në mbështetje të homoseksualëve në vitet 1990:
“Ata janë lindur kështu dhe nuk mund ta ndryshojnë, ashtu si një person nuk mund të ndryshojë etninë e tij. Kështu që lërini të qetë…”
Çfarë është argumenti dominues tani? (Po i njëjti argument i paraqitur në dokumentacionin e vet të USAID)
“Gjinia dhe seksualiteti janë krejtësisht të lëvizshëm dhe çdo person, përfshirë fëmijët e moshës 3-5 vjeç, mund të ndryshojnë preferencat e tyre në çdo moment për çdo arsye. Njerëzit heteroseksualë ekzistojnë vetëm sepse ata janë detyruar të jenë kështu përmes ndërtimeve shoqërore…”
Me fjalë të tjera, lëvizja gay tani bie dakord me kundërshtarët e saj të vjetër të krishterë – Homoseksualiteti është një zgjedhje e stilit të jetës, jo një kusht i përhershëm me të cilin lind. Kur lëvizja për të drejtat e homoseksualëve u transformua në lëvizjen e “Krenarisë”, qëllimi nuk ishte më të drejtat e barabarta, por shkatërrimi i realitetit biologjik dhe objektiv.
Siç thekson USAID:
“Zhvillimi dhe realizimi i orientimit seksual dhe identitetit gjinor është një proces, dhe jo një ngjarje e vetme. Kjo nënkupton që vetë-identifikimi i orientimit seksual dhe identitetit gjinor mund të ndryshojë me kalimin e kohës dhe mund të mos përputhen, dhe të rinjtë mund të kenë nevoja të ndryshme për mbështetje, hapësirë dhe vëmendje gjatë këtij procesi…”
USAID ka mbajtur një fokus të fortë te shkollat, arsimi dhe fëmijët. Ata pranojnë se kanë targetuar 120 drejtorë shkollash në Kosovë për “trajnim në përfshirjen LGBT”. Ata “I ndriçuan” edukatorët në Honduras për përfshirjen LGBT. Ata zhvilluan programe universitare në Jamaica mbi diskriminimin LGBT, etj.
Në Mbretërinë e Bashkuar, një grup i quajtur Stonewall paralajmëron se mund të duhet të mbyllet pas humbjes së financimit që kaloi përmes USAID. Stonewall është i njohur për targetimin e fëmijëve me propagandën trans në shkolla dhe financimin e propagandës së krenarisë në të gjithë Mbretërinë e Bashkuar dhe në vende të tjera.
Jo vetëm që USAID (bashkë me agjencitë dhe OJQ-të e tjera) invaduan shkollat me kultizmin LGBT, por sondazhet tregojnë se ata kanë pasur një sukses të konsiderueshëm. Sondazhe të ndryshme publike tregojnë se Gen Z, brezi më i targetuar, identifikohet si LGBT në një shkallë prej 7% deri në 28% në varësi të sondazhit që shikoni. Një rritje brezi nga 2% në 28% është shkencërisht e pamundur. Ajo mund të arrihet vetëm përmes inxhinierisë sociale.
Nuk është se këta fëmijë janë vërtet homoseksualë. Nuk është se tani është më e pranueshme të jesh i hapur për këtë (sondazhet gjithmonë ishin anonime). Nuk është as se të qenit gay është bërë trend për Gen Z. Më shumë, ata janë trullosur për të besuar se të qenit heteroseksual është një formë e shtypjes shoqërore.
Ata janë mësuar përmes programeve të financuara nga USAID dhe OJQ që të pranojnë relativizmin gjinor si të ndërgjegjshëm shoqëror dhe moralisht superior. Ata nuk do të jenë kurrë të lëvizshëm gjinor ose të ndjehen tërhequr nga të njëjtit seks, por ata duan të jenë në anën e duhur të historisë. Kështu, ata identifikohen si LGBT për të ndier se janë njerëz të mirë. Identifikimi si gay nuk ka të bëjë me preferencën seksuale, është një sinjal vlerash.
Një mund të teori mbi motivet më të thella pas përpjekjeve të USAID – Ka teorinë se lëvizja e krenarisë është krijuar për të ulur rritjen e popullsisë në emër të arritjes së qëllimeve “neto zero” për karbon (homoseksualët zakonisht nuk kanë fëmijë dhe fëmijët trans shpesh sterilizohen përmes terapisë hormonale).
Pastaj ka teorinë se krenaria është një pararendës i normalizimit të grooming-ut të fëmijëve dhe legalizimit të pedofilëve si një “grup i margjinalizuar” (grupi globalist i ish-Admiralit Epstein do të donte që kjo të ndodhte). Kjo është një arsye e madhe pse shumë njerëz gay kundërshtojnë agjendën trans – Ata nuk duan të lidhen me nënkuptimet e qarta të groomerëve të aktivizmit transgjinor.
Dhe mos harroni lidhjen midis indoctrinimit LGBT dhe organizatave politike progresive që synojnë krijimin e një blloku të përhershëm votuesish. Partitë politike të majta përdorin presionin shoqëror për të kapur “grupet e margjinalizuara” në plantacione votuesish. Nuk jeni të lejuar të jeni gay dhe të votoni kundër Demokratëve, për shembull. Nëse e bëni, do të konsideroheni tradhtar dhe herezi.
Mendoj se provat mbështesin këto teori në një masë të caktuar. Teoria ime personale është se “Krenaria” dhe lëvizja woke në përgjithësi janë pararendës të një religjioni të ri sekular të adhurimit të vetvetes dhe adhurimit të qeverisë. Një teologji globaliste në të cilën virtyti më i madh është të mohosh realitetin objektiv dhe të pranosh relativizmin në çdo gjë, nga seksi biologjik te kompas moral.
A ka ekzistuar ndonjëherë një “Lëvizje Krenarie” e vërtetë? A ishte gjithçka vetëm financuar nga establishmenti që në fillim? Duket shumë kështu.
Ndërsa reduktimet e DOGE vazhdojnë të bëjnë rrugën e tyre dhe shumë nga këto agjenci dhe OJQ do të defundojnë përfundimisht, parashikoj që do të shohim një rënie të shpejtë në identifikimin e të rinjve si LGBT. Po ashtu, parashikoj se shumica e aktiviteteve të paradave të krenarisë që shihen çdo qershor do të zhduken dhe aktivizmi trans do të zhduket kryesisht jashtë një grushti çmendurish. Lëvizja Krenaria nuk ka qenë asnjëherë një lëvizje nga baza. Ajo ishte një shpikje; një iluzion i krijuar në ekzistencë përmes fuqisë së thjeshtë të parave të qeverisë dhe manipulimit të OJQ-ve.
