Thithja e gishtit tek fëmijët
Mosha 0-2 vjeç është periudha kur refleksi i thithjes është në kulmin e vet. Në mungesë të gjirit të nënës që i përgjigjet refleksit të thithjes i cili normalisht vazhdon përgjatë dy viteve, fëmija do të kërkojë diçka tjetër për të thithur. Kësisoj mësohet të fusë në gojë e të thithë gishtin.
Po t’i jepet biberon, do të thithë biberonin. Nëse fëmija ndahet nga gjiri në moshë të hershme, atë gjë që mëson ta thithë në vend të gjirit e bart si zakon deri në moshë në të madhe.
Nëse veprime të pavullnetshme si thithja e gishtave apo ngrënia e thonjve ndodhin në moshën katër vjeç e lart, të cilën e quajmë periudhë e fëmijërisë së dytë, atëherë duhet parë nëse fëmija përjeton ndonjë mungesë emocionale.
Nëse fëmija përjeton ndonjë trysni, nëse ka ndonjë çekuilibër shpirtëror, nëse gjendet në një mjedis të trazuar, nëse ka probleme në komunikimin me prindërit, nëse lihet në shqetësim e në frikë, atëherë fëmija përpiqet të ndihet i sigurt duke thithur gishtin. Ashtu siç ndihet i sigurt e qetësohet foshnja kur thith gjirin, edhe fëmija kur është i trazuar përpiqet ta përjetojë sërish atë ndjenjë sigurie që i jepte gjiri i nënës.
Përgatiti: Prinderimi.com
Autor: Dr. Adem Güneş, “Si veprojnë fëmijët dhe pse?”
