Nëse keni shqetësime për shëndetin tuaj mendor ose emocional, nuk jeni vetëm. Miliona adoleshentë dhe të rinj jetojnë me probleme të shëndetit mendor si ankthi dhe depresion.
Te pranuarit se ka një problem është hapi i parë për t’u ndjerë më mirë. Te kerkuarit ndihme eshte hapi i dyte. Thënë kështu, pyetja për terapinë mund të ndihet dërrmuese, por është gjithashtu shumë e guximshme.
Nëse jeni gati të bëni hapin tjetër dhe të flisni me prindërit tuaj për trajtimin, mund të pyesni veten se si ta filloni bisedën. Ju gjithashtu mund të pyesni veten se si të përgatiteni, çfarë të prisni dhe si ta trajtoni situatën nëse prindërit tuaj nuk ju mbështesin.
Të gjitha këto janë shqetësime dhe pyetje të vlefshme. Kjo është arsyeja pse ne kërkuam tre ekspertë të shëndetit mendor të ndajnë këshillat dhe sugjerimet e tyre se si t’u qaseni prindërve tuaj për dëshirën për të shkuar në terapi.
Behr rekomandon t’i bëni vetes pyetjet e mëposhtme në lidhje me terapinë përpara se të filloni këtë bisedë me prindërit tuaj:
– Pse kjo do të jetë e mirë për mua.
– Pse tani?
– Çfarë shpresoj të marr prej saj?
“Nëse jeni të sigurt në përgjigjet tuaja, do të jeni në gjendje të komunikoni në një mënyrë që të ngjall respekt dhe të përcjell seriozitetin tuaj,” shpjegon ajo.
Ajo gjithashtu sugjeron të bëni disa kërkime, në mënyrë që të paraqisni një argument të informuar. Për shembull, mendoni për llojin e terapisë që dëshironi dhe pse. “Është shumë më e vështirë të debatosh kur je anëtari më pak i informuar i bisedës,” thotë ajo.
“Mos u drejto me atë që prindërit e tu kanë bërë keq,” thotë Behr. Ndërsa terapia mund të jetë një vend ku pajtoheni me strategji prindërore më pak se optimale apo edhe përvoja traumatike, Behr thotë se kjo nuk është mënyra për t’u hapur.
“Në vend të kësaj, përdorni këtë si një mundësi për të ndarë atë që shpresoni të mësoni për veten tuaj, në vend të asaj që shpresoni të mësoni për prindërit tuaj,” shpjegon ajo.
Hapat për t’u përgatitur për bisedën
Alyza Berman, LCSW, RRT-P, themeluese e Qendrës Berman, ofron këshillat e mëposhtme se si të pyesni ose t’u tregoni prindërve tuaj që dëshironi të shihni një terapist:
Planifikoni bisedën
Kur hyni me një plan, keni më shumë kontroll. Kuptoni se kur është koha më e mirë për të folur me prindërit tuaj, kur mendoni se niveli i tyre i stresit do të jetë më i ulëti. Shkruani atë që do të thoni. Berman thotë se kjo është koha për të menduar tërësisht për atë me të cilën keni luftuar, në mënyrë që të jeni të qartë me prindërit tuaj.
Zgjidhni formën tuaj të komunikimit
Berman thotë se një hap kritik është të vendosni nëse është më mirë për ju të flisni me prindërit tuaj personalisht, me mesazhe ose nëpërmjet një telefonate, ose nëse keni nevojë të shkruani një letër ose një email.
Praktikoni bisedën ose hartoni përmbajtjen
Praktikoni atë që do t’u thoni prindërve tuaj dhe si mendoni se do të përgjigjen. Berman thotë që biseda të jetë e thjeshtë dhe jo shumë e ndërlikuar. Për shembull, “Mami/Babi, kohët e fundit kam pasur vështirësi me … dhe më ka bërë që të … Mendoj se kam nevojë për më shumë ndihmë dhe do të përfitoj nga terapia. A mund te me ndihmosh?
Përfshijini ata në vendim dhe process
Ndërsa disa prindër mund të mos “besojnë” në terapi ose madje kanë frikë nga terapia, Berman thotë se shumë prindër duan atë që është më e mira për fëmijët e tyre.
Pyetjet dhe përgjigjet që duhet të parashikoni
Ekziston një stigmë rreth sëmundjes mendore që mund ta bëjë të vështirë për adoleshentët dhe të rinjtë t’u drejtohen prindërve të tyre për të marrë ndihmë. Planifikimi i asaj që do të thoni dhe parashikimi i pyetjeve dhe përgjigjeve që mund të kenë prindërit tuaj mund t’ju ndihmojë të qëndroni të fokusuar në nevojat tuaja.
Thënë kështu, përpiquni të mos e teproni deri në atë pikë sa të jeni shumë të stresuar për të biseduar me prindërit tuaj. Mos harroni, shumica e prindërve janë të gatshëm të bëjnë gjithçka për të ndihmuar fëmijët e tyre, “thotë Jason Drake, një punonjës social klinik i licencuar dhe pronar i Katy Teen & Family Counseling.
Megjithëse disa prindër janë të vetëdijshëm për vështirësitë dhe janë përpjekur të ndihmojnë, Drake thotë se të tjerët mund të mos jenë në dijeni dhe kjo mund të jetë e re për ta të dëgjojnë për shtrirjen e betejave tuaja. Me këtë në mendje, Drake thotë se disa pyetje të zakonshme nga prindërit shpesh përqendrohen rreth përpjekjes për të kuptuar më shumë rreth problemit dhe se si mund të ndihmojnë.
Pyetjet që mund t’ju bëjnë prindërit tuaj:
– Sa kohë keni që ndiheni në këtë mënyrë?
– A ju ka ndodhur ndonjë gjë që e ka shkaktuar këtë?
– A kemi bërë ndonjë gjë për ta bërë këtë të ndodhë?
– Çfarë mund të bëjmë për të ndihmuar?
– Kur bëhet fjalë për mënyrën se si prindërit mund të përgjigjen, Behr thotë se adoleshentët dhe të rinjtë mund të presin një sërë përgjigjesh.
Thjesht flisni me mua
Behr thotë se prindërit mund të shqetësohen apo edhe të ofendohen që ju mund të dëshironi të flisni me një palë të tretë në vend që t’u besoni atyre. Për shkak të kësaj, ajo rekomandon të jeni të përgatitur për t’iu përgjigjur pse dëshironi të flisni me një profesionist dhe jo me një anëtar të familjes.
Një mënyrë për ta trajtuar këtë, thotë ajo, është të tregoni se biseda me një palë të tretë mund të përmirësojë në fakt aftësinë ose vullnetin tuaj për të ndarë dhe hapur më shumë me familjen tuaj.
A do ta merrni seriozisht terapinë?
Prindërit mund të pyesin nëse planifikoni ta merrni seriozisht terapinë dhe do të duan të dëgjojnë se jeni të përkushtuar ndaj qëllimeve të terapisë dhe nuk po shpresoni vetëm për një zgjidhje të shpejtë. “Nëse do të investoni kohën dhe paratë tuaja në terapi, sigurohuni për angazhimin tuaj,” thotë Behr.
Sa do të kushtojë terapia?
Behr thotë se prindërit tuaj ka të ngjarë të pyesin për koston e seancave. Ata mund t’ju bëjnë pyetje si: “A planifikoni të përdorni sigurimin tuaj? A duhet të paguajnë prindërit tuaj për terapinë tuaj? A mund të ndihmoni të kontribuoni në shpenzimet? E kuptoni investimin?”
Ajo sugjeron të bëni sa më shumë kërkime për aspektin financiar të terapisë, në mënyrë që të jeni të përgatitur për t’iu përgjigjur pyetjeve të tyre në lidhje me kostot e terapisë.
Çfarë informacioni do të zbuloni me ne rreth terapisë?
Një tjetër gjë që Behr thotë të merret në konsideratë është, a dëshironi që familja juaj të jetë pjesë e terapisë suaj, apo preferoni që ky të jetë një vend privat ku mund të eksploroni? “Jini të përgatitur për t’iu përgjigjur pyetjeve në lidhje me kufijtë me prindërit tuaj, të cilët mund të duan të përfshihen gjithnjë e më pak se sa ju preferoni,” shpjegon ajo.
Çfarë mund të bëni nëse prindërit nuk ju mbështesin
Fatkeqësisht, edhe pas planifikimit adekuat dhe bisedave të menduara, disa prindër ende mund të mos e mbështesin terapinë. Nëse është kështu, Berman thotë se adoleshentët dhe të rinjtë mund të kërkojnë një këshilltar shkolle, një mjek ose të shkojnë në qendrën shëndetësore ose në klinikë falas. “Shpesh, këta profesionistë mund të flasin me prindërit e tyre ose t’i ndihmojnë ata të hartojnë një strategji të re për të marrë ndihmën dhe mbështetjen e duhur që u nevojitet,” shpjegon ajo.
Nëse prindërit tuaj nuk pajtohen me dëshirën tuaj për të kërkuar terapi, Behr thotë se është thelbësore t’i jepni kohë procesit.
Ndonjëherë prindërit nuk mbështesin sepse nuk e kuptojnë se çfarë është terapia dhe si funksionon. “Nëse ata nuk kanë qenë vetë në terapi ose njohin dikë që ka qenë në terapi, ata mund të përfitojnë nga informacioni se çfarë të presin në terapi. T’i ndihmosh ata të kuptojnë se çfarë është ose jo terapia, mund të jetë e dobishme, “thotë Drake.
Nëse keni filluar terapinë (megjithë mosmiratimin e prindërve tuaj) dhe po vëreni efektet pozitive ose njohuritë e fituara përmes terapisë, Behr thotë të konsideroni të ndani mënyrat që terapia ju ka ndihmuar ose ka përmirësuar aftësinë tuaj për të komunikuar ose kuptuar prindërit tuaj. “Duke u treguar prindërve se terapia në fakt mund të përmirësojë marrëdhënien e tyre me ju, ose të përmirësojë mirëqenien tuaj të përgjithshme, ata mund të vijnë dhe të fillojnë të rishikojnë pikëpamjet e tyre,” thotë ajo.
Burimi: VeryWell Family
Përktheu dhe përshtati: Fjolla Krasniqi, Prinderimi.com
