Si duhet vepruar me fëmijët që përdorin fjalë të këqija?
(1) Gjeni ku i ka dëgjuar fjalët e këqija.
“Nga kush i dëgjon fëmija fjalët e këqija që i mëson edhe pa dashur?”
Kjo pyetje duhet të përbëjë hapin e parë në përpjekjen kundër fjalëve të këqija. Nëse prindërit e nxisin fëmijën që të përdorë fjalë të qarta e të drejta por megjithatë fëmija vazhdon të mësojë fjalë të vrazhda nga ndokush, përpjekja e prindërve shkon dem. Prindërit duhet ta gjurmojnë si detektivë burimin e fjalëve të këqija dhe fëmija duhet larguar përkohësisht njerëzit prej të cilëve i dëgjon këto fjalë. Pastaj kalohet në fazën e dytë e cila konsiston në ndërgjegjësimin e fëmijës nëpërmjet historive të ndryshme. Në këtë mënyrë;
(2) Historia që i tregohet fëmijës i jep mesazh atij.
Protagonisti i historisë që do t’i lexohet fëmijës kur të bjerë për të fjetur zgjidhet një fëmijë që flet fjalë të këqija. Sa herë që ai thotë një fjalë të tillë, nëna e tij i thotë se kjo është një fjalë e keqe dhe nuk duhet ta përdorë. Kësisoj fëmija e mëson jo drejtpërdrejt, por tërthorazi, se fjala që ka përdorur është një fjalë e keqe. Në këtë mënyrë nuk lëndohet dhe nuk vihet në pozitë për t’u mbrojtur. Kjo gjë jo vetëm bën që fëmija të mos bëhet kundër reagues, por edhe ta mësojë se përdorimi i fjalëve të ngjashme nuk është i drejtë edhe për të tjerët.
Kur fëmija mësohet nëpërmjet një historie, kurrsesi nuk duhet identifikuar ai me personazhin e historisë duke i thënë “Ti mos bëj kurrë si ky fëmijë!” Mesazhin që përcjell historia fëmija duhet ta perceptojë vetë, pasi në këtë mënyrë vetëkorrigjimi bëhet më i lehtë.
(3) Fëmijës mund t’i mësohen fjalë alternative ndaj fjalëve të këqija që përdor.
Po ta dijë fëmija se cilat fjalë t’i përdorë në çaste zemërimi e hidhërimi, nuk ka nevojë të përdorë fjalë vulgare. Prandaj, sipas fjalës që fëmija përdor në ras- tin e një ndjenje të caktuar, i duhen mësuar fjalët alternative që mund t’i përdorë në rastet e asaj ndjenje.
Për shembull, nëse ka një ndjenjë ku ai përdor fjalën “idiot”, në vend të kësaj fjale mund t’i mësohet të shprehet “Jam zemëruar shumë me ty!” Nëse thotë “Nënë e ligë; baba i keq”, mund t’i mësohet të thotë “Jam shumë i mërzitur/i nevrikosur me ju!”. Në këtë mënyrë fëmija do ta ketë më të lehtë të heqë dorë nga ato fjalë me të cilat shpreh ndjenjat e tij. Fëmija duhet ndihmuar në këtë gjë duke i përdorur herë pas here këto fjalë alternative në prani të tij.
Përgatiti: Prinderimi.com
Autor: Dr. Adem Güneş, “Si veprojnë fëmijët dhe pse?”