Fëmijëve që u është ndaluar të thurin ëndrra, zakonisht kur rriten ose jetojnë një botë fantazish të shkëputur tërësisht nga të vërtetat, ose heqin dora nga ëndërrimi. Të dyja këto janë mënyra për t’u shmangur nga problemet. Mes fantazive të fëmijërisë dhe fantazive të maturisë ka një dallim të madh. Ëndrrat e fëmijërisë nuk kanë shumë lidhje me të vërtetën, kjo kështu ndodh zakonisht. Fëmija mund të konsiderojë veten si një hero (si Supermeni) me fuqi të jashtëzakonshme. Këtu nuk ka asgjë të çuditshme. Por nëse një i rritur e kalon një pjesë të ditës së tij duke thurur këto ëndrra, kjo shkon edhe më shumë se çudia.
Nëse forca e fantazisë na është penguar në fëmijëri, me shumë mundësi kur të rritemi kemi tendencën të thurim ëndrra të ngjashme që nuk kanë asnjë lidhje me të vërtetën. Shpesh thurim ëndrra se problemet ekonomike do të zgjidhen me fitimin e një lotarie. Në këto raste ka ndryshuar tematika e fantazive, por cilësia e tyre. Pritshmëritë për partnerin ideal, për punën ideale, mundësitë ideale, sukseset janë ëndrra që nuk kemi mundur t’i përjetojmë në fëmijëri; për më tepër që ne nuk bëjmë as përpjekjen më të vogël për to.
Sa më shumë mbetemi nën efektin e problemeve të pazgjidhura, aq më shumë kapemi pas këtyre ëndrrave që nuk kanë asnjë lidhje me të vërtetat. Nuk ëndërrojmë më për të ardhmen e dëshiruar, por dorëzohemi në duart e “fatit”; vërtitemi sa andej këndej në një jetë të mërzitshme e pa qëllim. Jo vetëm jeta bëhet e mërzitshme, por edhe ne. Shndërrohemi në njerëz që prodhojnë pa ndier kënaqësi, që konsumojnë pa e vënë re, që mërziten nga qëndrimi vetëm, që e kalojnë urinë emocionale duke ngrënë.
Mendoj se mund ta shpjegojmë me këto dy fjalë dallimin mes ëndrrave të fëmijërisë dhe ëndrrave të maturisë: ëndërroj dhe fantazoj.
Në fëmijëri ëndërrojmë, në maturi fantazojmë.
Thurja e ëndrrave na bën të jetojmë në ëndërr, ndërsa fantazimi na çon në të ardhmen.
Fantazimi është aftësia për të parë mundësitë e reja.
Thurja e ëndrrave ngjan me planifikimin se çfarë do të bëjmë me paratë që do të fitojmë nga lotaria. Në fakt nuk kemi asnjë shpresë se kjo do të realizohet, por paratë që paguajmë për të, janë pagesa e një ëndrre. Këto lloj ëndrrash na bëjnë të përjetojmë ndjenja të përkohshme, dhe kaq.
Ndërsa fantazia na motivon për të ardhmen. Nëse vihemi në lëvizje ndiejmë se ëndrrat tona do të bëhen realitet.
Përgatiti: Perparim Blakaj, Prinderimi.com
Autor: Saim Koç & Nil Gün, ”Vetëvlerësimi”
