Prindërimi i butë është një filozofi edukimi që synon të kultivojë një marrëdhënie më të butë dhe empatike me fëmijët, duke shmangur metodat e ashpra apo ndëshkimet. Kjo qasje thekson qëndrueshmërinë, respektin dhe dhembshurinë në komunikimin me fëmijët, duke u përqendruar në mirëkuptimin e ndjenjave dhe nevojave të tyre.
Këshilla e kësaj dadoje mbi prindërimin e butë është jashtëzakonisht e vlefshme, sepse, siç tregon përvoja, kjo qasje krijon fëmijë që janë më të pavarur dhe të hapur për të mësuar. Fëmijët që rriten në një ambient ku përjetojnë mbështetje të vazhdueshme janë më të gatshëm të eksperimentojnë dhe të provojnë sfida të reja, pasi ata nuk i shohin gabimet ose dështimet si një burim frike, por si një mundësi për të mësuar.
Megjithatë, është e kuptueshme që prindërimi i dhembshur mund të jetë i vështirë për t’u zbatuar në momente sfiduese, kur përballeni me sjellje të vështira të fëmijëve apo me ndjenja personale të lodhjes dhe stresit. Në këto raste, ndonjëherë mund të duket sikur mbajtja e qetësisë dhe ruajtja e një qëndrimi të përzemërt ndaj fëmijës është e pamundur.
Sidoqoftë, rezultatet e afatgjata të kësaj qasjeje janë të jashtëzakonshme. Prindërimi i butë ndihmon në krijimin e fëmijëve që kanë më shumë besim në vete dhe ndihen të lirë për të eksploruar botën rreth tyre pa frikën e ndëshkimit.
Reagimi i një dadoje në lidhje me këtë temë:
”Po përpiqem me të gjitha forcat të jem një prind i butë, por ka diçka që ekspertët nuk e përmendin kurrë.
Gjithmonë thonë “mbaj kufijtë”, por asnjëherë nuk e ndjekin me detaje se si është në të vërtetë kjo gjë. Kam dëgjuar vazhdimisht që duhet t’i japim fëmijëve një mundësi për të bërë diçka vetë, pastaj t’u themi diçka si, “mirë, duket sikur ke nevojë për ndihmë për të lëvizur trupin tënd, do të të ndihmoj ta lëvizësh.”
Por, si saktësisht i ndihmon butësisht të “lëvizin trupin” një qenie njerëzore jashtëzakonisht të fortë, që bërtet, godet dhe është e vendosur të mos lajë dhëmbët, të mos ndërrojë pelenat apo të veshë pizhamet?
Ah po, gjithashtu supozohet t’i mësoj atyre autonominë e trupit, dhe që njerëzit nuk duhet të prekin trupin e tyre nëse ata nuk e duan. Ky mësim po shkon shkëlqyeshëm ndërsa i mbaj poshtë dhe po u vë krem për pelenat ndërkohë që ata bërtasin dhe luftojnë me gjithçka që kanë.”
Këtu përçohet thelbi i frustrimit të prindërve që përpiqen të zbatojnë prindërimin e butë në praktika të vështira, ku kufijtë dhe autonomia fizike bëhen sfiduese në situata konkrete me fëmijë të vegjël.
Burimi: Parents Together
