Fëmija shpesh e mëson nga prindërit e tij sjelljen e zemërimit.
Për këtë arsye, një fëmijë nuk duhet ta shohë kurrë zemërimin si një mjet për “të bërë pishman” apo “të disiplinuar” personin tjetër. Fëmija nuk duhet të dëshmojë kurrë se prindërit i shprehin ndjenjat e tyre duke u zemëruar, në mënyrë që ai vetë të mos e përdorë atë.
Nuk duhet të shkaktojmë arsye për zemërim.
Megjithëse zemërimi është potencialisht i pranishëm në çdo qenie njerëzore që nga lindja, duke u përdorur, mësohet.
Gjatë sjelljes së zemërimit duhet të diskutohen zgjidhje alternative dhe t’i mësohen fëmijës në mënyrë që të mos e përdorë atë si metodë. Fëmija, i cili mëson ta përdorë zemërimin si mjet mbrojtës, i drejtohet atij sa herë që është në vështirësi.
Nëse fëmija zemërohet, është më mirë të mos shkoni pas tij.
Kjo, sepse përpjekja për ta bindur fëmijën e zemëruar apo përpjekja e tepërt për t’u pajtuar me të, do të bëjë që ai ta përdorë më shpesh zemërimin, kështu që, edhe nëse fëmija zemërohet, i rrituri duhet ta vazhdojë jetën në qetësi sikur gjithçka është në rregull dhe asgjë nuk ka ndodhur.
Vazhdimi i jetës natyrshëm është metoda më e mirë për zgjidhjen e problemeve për një fëmijë që shfaq sjellje zemërimi. Nëse prindërit i përgjigjen me kokëfortësi një fëmije të zemëruar, në këtë mënyrë ata e lënë fëmijën të frikësuar dhe të paaftë për të përdorur vullnetin e tij.
Duhet t’ia heqim ndikimin sjelljes së zemërimit.
Edhe nëse fëmija zemërohet për ndonjë arsye, prindi nuk duhet të zemërohet, por të përpiqet të flasë kundrejt zemërimit të fëmijës sikur nuk ka ndodhur asgjë dhe të përpiqet të vazhdojë jetën e tij të përditshme.
Kështu, i rrituri do të tregojë se sjellja e zemërimit nuk ka ndikuar aspak tek ai dhe se zemërimi nuk ka asnjë efekt.
Është e rëndësishme të jesh i drejtë..
Kur pajtojmë dy fëmijë të zemëruar me njëri-tjetrin, është e nevojshme të dëgjohen të dy fëmijët me radhë, të lejohet që tjetri të fillojë të mbrohet ndërsa njëri fëmijë është duke folur dhe të sigurohet që zgjidhja që do të parashtrohet, është një zgjidhje e arsyeshme që mund të pranohet nga të dy fëmijët. Zemërimi i fëmijëve nuk zgjat shumë, por e rëndësishme është t’i ndihmojmë fëmijët e zemëruar duke u treguar rrugëdalje alternative.
Nuk është e drejtë që ndaj fëmijëve të cilët për disa arsye, janë zemëruar me njëri-tjetrin, të reagosh njëkohësisht dhe t’u thuash: “Mos shkaktoni më probleme!”
Fëmija duhet të ndihmohet në zgjidhjen e prob- lemeve..
Është krejt e gabuar t’u thoni fëmijëve nën 7 vjeç që nuk kanë aftësi për zgjidhjen e problemeve: “Shko- ni zgjidheni këtë problem mes jush”, në vend që të kontribuoni në zgjidhjen e problemeve të tyre, sep- se fëmijët i rrisin aftësitë e tyre të jetës sociale teksa dëgjojnë zgjidhje alternative nga të rriturit në proble- met që përjetojnë me njëri-tjetrin…..
Autor: Dr. Adem Gynesh, ”Çfarë bëjnë fëmijët dhe pse? (2)
Prinderimi.com
