Ekziston pajtueshmëri e plotë se edukimi i fëmijës fillon qysh në moshë të hershme. Fëmija fillon t’i kuptojë disa gjëra që i thuhen nga familja në vitin e dytë dhe disa familje muslimane fillojnë t’u mësojnë fëmijëve disa lutje në vitin e tretë. Është rregulli i njohur në Islam që kur fëmija t’i mbushë shtatë vjet, familja ta udhëzojë të falë namaz dhe kur është nëntë vjeçar familja muslimane e bëjnë që gradualisht të fillojë të agjërojë ramazanin. Kur fëmija hyn në fazën e re të adoleshencës, në moshën dymbëdhjetë ose trembëdhjetë vjeçare, familja duhet të diskutojë me ta për fazën në të cilën janë gati të hyjnë. Atyre duhet t’u bëhet me dije se në moshën katërmbëdhjetë ose pesëmbëdhjetë vjeçare do të arrijnë pubertetin. Arritja e kësaj faze, sipas sheriatit islam do të thotë se adoleshenti tani është përgjegjës për zbatimin e urdhrave të Islamit.
Kemi një hadith të saktë në të cilin i Dërguari a.s. ka thënë: “Për tre lloj njerëzish nuk shkruan lapsi. Për fëmijën derisa të arrijë pubertetin, për atë që fle derisa të zgjohet dhe për të çmendurin derisa të shërohet.”
Nga ky hadith arrijmë në përfundim se adoleshenti nuk merret në llogari për moskryerjen e detyrave derisa të arrijë pubertetin. Mirëpo, nëse adoleshenti që nuk e ka arritur pubertetin e shkatërron pronën e dikujt, ai do të përgjigjet dhe nëse e mbyt dikë, ai do të duhet të bëj disa veprime që shlyejnë gjynahun e tij. Ajo do t’i llogaritet si vrasje e paqëllimtë, sepse ende nuk e ka arritur pubertetin.
Ajo që na intereson është që posa djali të bëhet adoleshent, babai duhet t’i sqarojë disa gjëra për pubertetin, për ejakulimin në gjumë, i cili e bën të domosdoshëm larjen e tërë trupit etj. Nëna duhet t’i sqarojë bijës para se të arrijë pubertetin për ciklin menstrual dhe mënyrën si të pastrohet. Adoleshentët dhe adoleshentet duhet të udhëzohen për tërë atë që u nevojitet në lidhje me namazin, mbulimin e pjesëve të turpshme të trupit, mbulesën te femrat (cilat pjesë duhet të mbulohen dhe para kujt) etj. Gjithashtu është mjaft e rëndësishme që babai dhe nëna të fillojnë t’i shpalosin të birit dhe të bijës detaje të përshtatshme për instinktin seksual; se është e natyrshme që secila gjini të ndihet e tërhequr nga tjetra gjini, se kjo është një gjë jetike për speciet njerëzore të mbijetojnë në tokë nëpërmjet shumimit.
Adoleshenti duhet të nxitet të gjejë aktivitete dhe mënyra për të larguar mendjen nga kjo, derisa të vijë koha e martesës. Një gjë tjetër që mund të përmendet është se adoleshentët fare nuk merakosen për sfidat e mëdha të shtetit të tij në kuptimin më të ngushtë ose të Umetit islam si tërësi. Arsyeja është se preokupimi i adoleshentëve me brengat dhe interesat e tyre nuk lë vend për interesim lidhur me çështjet publike.
“Përveç tjerash, ata nuk janë ende mjaft të pjekur për të menduar për çështjet e mëdha të kombit në kuptimin më të ngushtë dhe më të gjerë të Umetit islam.”
Megjithatë, të angazhuarit e adoleshentëve në pjesëmarrje për diskutimin e interesave publike, dhe madje marrja e opinionit të tyre do të ndihmojë në ngjalljen e interesimit të tyre për të hulumtuar më tepër informata për këtë çështje.
Prinderimi.com
Prof. Dr. Abdul Kerim Bekkar, “Adoleshentët”
(Vështrime mbi adoleshentët, si t’i kuptojmë, si t’u qasemi dhe si të ndërveprojmë me ta)