Në shoqërinë moderne, ku lumturia dhe pozitiviteti promovohen si virtyte të domosdoshme, shpesh mund të ndodhë që njerëzit të ndihen të detyruar të shfaqin një pamje të jashtme të gëzueshme, edhe kur brenda tyre ndiejnë një boshllëk të thellë
Ky fenomen, i njohur si “sindroma e kënaqësisë së rreme”, është një gjendje ku një person paraqet lumturi dhe kënaqësi të jashtme, ndërkohë që në të vërtetë, vuan nga depresioni dhe ndjen një mungesë të thellë të përmbushjes.
Si ta dalloni?
Për të dalluar “sindromën e kënaqësisë së rreme”, është e rëndësishme të njohim disa nga simptomat e saj kryesore:
Një buzëqeshje e përhershme: Njerëzit që vuajnë nga kjo sindromë shpesh janë ata që gjithmonë duken të lumtur dhe të qeshur. Ata mund të jenë gjithmonë në qendër të vëmendjes dhe të paraqesin një fytyrë të qetë dhe optimiste.
Izolimi emocional: Ata mund të shmangin bisedat për ndjenjat e tyre të vërteta dhe të përpiqen të mbajnë gjithçka përbrenda. Kjo i bën ata të ndihen edhe më të izoluar.
Mbingarkesa: Për të mbuluar ndjenjat e tyre të depresionit, këta individë shpesh e mbingarkojnë veten me punë, aktivitete sociale dhe angazhime të tjera për të shmangur ballafaqimin me ndjenjat e tyre të vërteta.
Përdorimi i alkoolit ose substancave të tjera: Disa njerëz mund të përpiqen të përballen me depresionin e tyre përmes përdorimit të alkoolit ose substancave të tjera, duke shpresuar se kjo do t’i ndihmojë të përballen me dhimbjen e brendshme.
Pasojat e “kënaqësisë së rreme”
Pasojat e “sindromës të kënaqësisë së rreme” mund të jenë të rënda dhe afatgjata. Kjo gjendje mund të çojë në:
Përkeqësim të depresionit: Duke mos pranuar ndjenjat e vërteta, individi mund të përkeqësojë depresionin e tij, duke rritur rrezikun e çrregullimeve të tjera mendore.
Shëndet të dobët: Stresi i vazhdueshëm dhe përpjekjet për t’u dukur gjithmonë mirë mund të ndikojnë negativisht në shëndetin fizik, duke çuar në sëmundje kronike, lodhje dhe probleme të tjera shëndetësore.
Marrëdhënie të dëmtuara: Një person që fsheh ndjenjat e tij të vërteta mund të ketë vështirësi në krijimin dhe ruajtjen e marrëdhënieve të thella dhe të sinqerta. Kjo mund të çojë në ndjenjën e izolimit dhe vetmisë.
Lumturia e vërtetë nuk është gjithmonë e dukshme në sipërfaqe; ndonjëherë ajo kërkon kohë, përkushtim dhe ndihmë për t’u zbuluar. /Telegrafi/
