Ta pranosh një fëmijë do të thotë t’ia mirëpresësh si pikat e forta, ashtu edhe të dobëtat. Por kjo nuk do të thotë të mos bëjmë asgjë për të përmirësuar defektet e tij. Përkundrazi, duhet vepruar pikërisht në lidhje me këto defekte. Kjo i provon fëmijës se e duam vërtet, edhe pse disa prej sjelljeve të tij nuk janë të pranueshme.
Disa sjellje i japin mundësi bebes të ndihet krejtësisht i pranuar. Duhet t’i caktojmë zakone të qarta, cilado qoftë përqasja e tij ndaj tyre; ta ledhatojmë e ta puthim; t’i japim gjithmonë e më shumë mundësi që të shohë dhe të prekë gjëra; t’i flasim sa më shumë dhe ta përkundim kur është i lodhur.
Të njëjtat gjëra vlejnë edhe për zbuluesit: që të ndihet i pranuar është e nevojshme ta lëmë të zhbirojë në vende të sigurta, t’i këndojmë këngë, t’i flasim, t’i japim një ushqim sa më të larmishëm, ta lëmë të ecë duke u mbajtur pas dorës tonë dhe ta ngacmojmë vazhdimisht me nxitës gjithfarë llojesh.
☑️ Për sa i përket vendimmarrësit, sjelljet që e ndihmojnë të ndihet i pranuar janë: t’i thoni se është i aftë t’i kryejë gjërat që mundet, herë pas here ta lini të bëjë zgjedhje mes dy gjërave, të durojë zhgënjimin, t’i pranosh ndonjëherë “jo”-të e tij, ta hutosh kur i fillon ndonjë krizë, t’i japësh kohë të shpjegohet.
Ja edhe disa prej sjelljeve që u krijojnë mundësi magjistarëve të ndihen të pranuar: t’u japësh lodra të ndryshme, lodrat simbolike (një shpatë, një kukull), ta dëgjosh kur rrëfen historitë e tij, ta nxitësh të luajë në ajër të pastër çdo ditë, ta nxitësh të zërë miq, të kuptosh dhe të pranosh faktin që ndonjëherë të të manipulojë për të arritur qëllimin, ta dërgosh në dhomën e tij kur i ka kaluar kufijtë, t’i njohësh frikërat e tij përpara se ta vësh në shtrat.
Që të ndihet i pranuar, fëmija ka nevojë që ta shohin si një qenie në tërësinë e tij, me pikat e tij të forta, dobësitë, ndjenjat, ritmin dhe nivelin e zhvillimit, ka nevojë që personaliteti i tij të merret parasysh si i tillë, që idetë dhe emocionet t’i konsiderohen si të vlefshme, që ta strukturojmë dhe ta nxisim.
Përgatiti: Prinderimi.com
Autor: Danielle Laporte, “Vetëvlerësimi i fëmijëve 0-6 vjeç”