Rregulli i parë: mos ndërhyni në natyrën e fëmijëve. Për aq sa nuk bëjnë ndonjë dëm, s’ka pse kufizohet gjallërinë e tyre.
Krijoni lidhje emocionale me të. Me fëmijët që përjetojnë një problem të kësaj natyre është e rëndësishme të krijohet një lidhje emocionale. Mësimdhënësit, në veçanti në prani- në e prindërve, duhet të jenë në të njëjtën frekuencë emo- cionale me fëmijën. Ka një peshë të veçantë çdo fjalë dhe sjellje që kulmon me “të pranoj me të gjitha veçoritë”.
Ngarkojini ata. Jashtë mësimit mund t’i çoni për ndonjë aktivitet dinamik, sepse i vjen shumë në ndihmë fëmijës. Mundohuni që t’i ngarkoni edhe me aktivitete të ndryshme relaksuese.
Kushtoni rëndësi disiplinës. Në rregullat tuaja të disipli- nës, në punët tuaja ditore qëndroni besnikë programit tuaj. Jini të qëndrueshëm dhe të vendosur. Çdo lëshim tërheq pas një tjetër lëshim.
Shmangni dajakun. Fëmijët përbëjnë një prej grupeve të para që provojnë dhunën fizike. Dënimi fizik nuk është efektiv. Ata fëmijë që rrihen nga të tjerët e nxjerrin hakun ndaj dikujt tjetër, nëse jo, atëherë ndaj vetes.
Përqendrohuni te e vërteta. Fëmijët janë kategoria më e kritikuar, që merr më shumë vërejtje. Ata kanë nevojë edhe për lëvdata. Brenda ditës fëmija bën shumë vepra të mira që meritojnë lëvdata, gjë që mund të shoqërohet edhe me ndonjë shpërblim të vogël.
Mësojini që të qetësohen. Fëmijët me mungesë vëmendjeje dhe hiperaktivë duhet të mësohen të qetësohen. Familja mund të bëhet modeli më i mirë në këtë drejtim, duke mësuar disa teknika të frymëmarrjes. Mbani larg sheqerit. Sheqeri dhe produktet që e përmbaj në atë, si: çokollatat, ushqimet e gatshme, pijet me gaz, lën gjet me shtesë sheqeri etj., dëmtojnë vëmendjen e fëmijëve dhe rrisin aktivitetin e tyre.
Praktikoni dënime të arsyeshme. Metoda më e arsyeshme për t’i ndëshkuar fëmijët është kufizimi i lëvizjes, qëndrimi në një dhomë. Por, nëse e teproni, do të merrni rezultate të hidhura. Ndëshkimi në shkollë me mosdalje jashtë klase në kohën e pushimit mund të shkaktojë komplikime në proce- sin mësimor.
Ruajuni ndërhyrjeve fizike. Nëse fëmija rrihet me dikë, godet, kafshon etj., duhet ndërhyrë sa më parë, duke e urdhëruar që të pushojnë në një vend deri sa të qetësohen. Kështu, do të shihni se kjo metodë është më efektive se ne- vrikosja dhe bërtitja.
Çfarë mësuesileje i duhet fëmijës tuaj? Një mësues apo kujdestar klase që ka rregulla e disiplinë. Sipas mundësisë, fëmija duhet të qëndrojë afër një tjetër fëmije të qetë.
Bashkëpunoni me mësuesin/mësuesen. Komunikimi i fëmi-
jëve me mungesë vëmendjeje dhe hiperaktivë me mësim- dhënësin është jashtëzakonisht i rëndësishëm. Madje mund të themi se është një pjesë e kurës. Si familje jepni maksimu- min për të krijuar një marrëdhënie të shëndoshë me mësue- sin/mësuesen e fëmijës suaj.
Mësojini argëtimin. Nëse sajoni aktivitete argëtuese, do ta keni shumë të lehtë.
Dalloni stilet e punës. Gjeni anët e fuqishme të fëmijës për të mësuar dhe shfrytëzojini ato.
Rregullojani mjedisin e mësimit. Sipas mundësisë, krijoni kushte të mira për të mësuar mbi tavolinë. Shmangni ele- mentet dhe ato gjëra që e shpërqendrojnë. Nëse kërkon të dëgjojë muzikë, lejojeni, diçka klasike, pa tekst (instrumen- tale), natyrisht me zë të ulët.
Mos e gjykoni për shkollën. Mos i shtroni pyetje të vazh- dueshme lidhur me shkollën. Nëse do, ju tregon vetë.
Klasat e vogla. Sipas mundësisë, regjistrojeni fëmijën tuaj në një klasë me numër të vogël nxënësish.
Mësues/e privat/e. Fëmijët që bezdisen shpejt dhe që kanë nevojë për motivim të vazhdueshëm, është shumë e dobishme të kenë një mësues privat. Një pedagog i ditur dhe i shkathët, që provon metoda alternative, ndodh që më- simin e një dite t’ia mësojë për një orë.
Bëni pauza. Orët më të mira për fëmijët janë ato që zgja- sin 30 deri në 50 minuta. Në fillim mund të nisni me 20 minuta dhe më pas mund të zgjaten dalëngadalë.
Mbajeni larg dritares. Lëvizjet jashtë mund t’i tërheqin vëmendjen fëmijëve; ndaj dhe është mirë që fëmija të jetë me shpinë nga dritarja, ose mund të mbulohet me perde.
Shfrytëzoni efekte pamore. Sa më shumë që të përdorni efekte apo materiale pamore, aq më frytdhënës do të jeni në mësim. Materialet që ndihmojnë në zbërthimin e disa tema- ve të caktuara ose në përcjelljen e njohurive të rëndësishme mund të varen në mur.
Ndani në pjesë. Temat mësimore ndajini në pjesë të vog- la. Do të vini re se kjo rrit suksesin.
Jepni shpërblime. Shkencërisht është vërtetuar se shpërb- limi për mundin e dhënë në mësim sjell sukses. Kjo metodë siguron qëndrueshmërinë e dijes.
Shfrytëzoni shenja motivuese. Kur të piksani se fëmija ka humbur vëmendjen, shfrytëzoni shenja për të cilat mund të gjeni një ujdi. Mund të jetë një prekje, fjalë ose shenjë. Kur t’i jetë kthyer vëmendja, jepini një stimul ose një shenjë që ta forconi.
Kërkoni ndihmë. Jeta më fëmijët e shkollës kërkon durim dhe mirëkuptim. Nëse toni i zërit tuaj ngrihet vazhdimisht,nëse herë pas here e humbni toruan dhe thoni fjalë të papël- qyeshme ose anoni kah dhuna fizike, duhet të kërkoni ndihmën e një eksperti. Nëse ndiheni mirë, do të silleni mirë edhe me fëmijët dhe do t’i edukoni siç duhet.
Përgatiti: Prinderimi.com
Autor: Ramazan Shimshek, ”Fëmijët e tabletit” (Metoda psikologjike të kohës për fëmijët e kohës)
