Sipas një studimi përdorimi i smartfonëve dhe TV-ve për të shuar zemërimin e fëmijës mund të pengojë mësimin e rregullimit emocional te fëmija
Është vonë, darka tashmë është gatuar, telefoni juaj po cingrron, dhe zemërimi i fëmijës tuaj po fillon. Pak kohë në telefon gati se çdo herë funksionon që ata të qetësohen.
Sadoqë është tunduese që tu jepni atyre telefonin apo t’u a ndezni TV-në si një përgjigje e paracaktuar, qetësimi me pajisje dixhitale mund të qoj në më shumë probleme me reaktivitetin emocional në të ardhmën, tregon një studim i ri.
“Edhe duke rritur paksa reaktivitetin emocional të një fëmije, kjo thjesht do të thotë se ka më shumë gjasa kur shfaqet një nga ato frustrimet e përditshme, ju keni më shumë gjasa të merrni një reagim më të madh”, tha autorja kryesore e studimit Dr. Jenny Radesky, një pediatre e sjelljes zhvillimore.
Hulumtuesit shqyrtuan përgjigjet e 422 prindërve dhe kujdestarëve për të vlerësuar se sa ka gjasa që ata të përdorin një pajisje (sh.p. telefon, tablet apo TV) për shpërqëndrim të fëmijës, dhe si ishte çrregulluar sjellja e fëmijëve të tyre 3 deri 5 vjeç në një periudhë 6 mujore, sipas studimit te JAMA Pediatrics.
Sipas studimit, përdorimi i shpeshtë i pajisje dixhitale për të shpërqëndruar fëmijën nga sjellje të pakëndshme dhe përçarësë si zemërimi, u shoqërua me më shumë çrregullime emocionale tek fëmijët – veqanërisht djemtë dhe fëmijët që tashmë kishin vështirësi me rregullimet emocionale.
“Kur ju e shihni fëmijën tuaj 3 deri 5 vjeç duke patur një moment të vështirë emocional, në kuptimin se ata po bërtasin apo qajnë për diçka, ata po frustrohen, mund edhe të godasin apo shkelmojnë apo po shtrihen në dysheme… Nëse strategjia juaj për shpërqëndrim ose qetësim është që të përdorni pajisje dixhitale, atëherë ky studim sygjeron se kjo gjë nuk po i ndihmon ata në planin afatgjatë.” tha Radesky, profesoreshë e asociuar e shkencave të sjelljes në Shkollën Mjekësore të Universitetit të Miçiganit.
Janë dy probleme me shpërqëndrimin me pajisje dixhitale: Ju a rrëmben mundësinë të mësoni fëmijën tuaj si të ballafaqohet me emocione të forta, dhe mund të përforcoj bindjen e tyre se shfaqja e madhe e emocioneve të tyre të forta është menyrë efektive që ata të marrin atë që dëshirojnë, tha Radesky.
“Unë thjesht do të shfaq emocione të forta ashtu që ne të ndalojmë atë që po bëjmë, dhe unë mund të shpëtoj me kërkesën time.” tha Radesky duke aluduar në reagimin e fëmijës.
Studimi përputhet me rekomandimet aktuale nga Akademia Amerikane e Pediatrisë, Akademia Amerikane e Psikiatrisë së Fëmijëve dhe Adoleshentëve dhe Organizata Botërore e Shëndetësisë, se fëmijët e moshës 2 deri në 5 vjeç duhet të kenë kohë shumë të kufizuar para ekranit, tha Dr. Joyce Harrison, profesoreshë e asociuar e psikiatrisë dhe shkencat e sjelljes në Shkollën e Mjekësisë Johns Hopkins në Baltimore.
Harrison, që nuk ishte e përfshirë ne studim, tha se edhe pse kishte kufizime në diversitetin e pjesëmarrësve, studimi ishte i mirë dizajnuar dhe mbështetet nga hulumtimet ekzistuese.
Çfarë të bëjmë tjetër?
Në vend të shpërqëndrimit, Radesky rekomandon që zemërimet dhe çrregullimet emocionale të mirren si mundësi për të mësuar fëmijët si të identifikojnë dhe t’u përgjigjen emocioneve në mënyra të dobishme.
“Nuk ka asnjë zëvendësim për ndërveprimin, modelimin dhe mësimin me të rritur” tha Harrison
Në vend që të ndëshkojmë shfaqjen e tyre të zhgënjimit, zemërimit apo mërzisë me një pushim, Radesky tha se një ide e mirë mund të jetë “ndërtimi” i një vendi të rehatshëm për fëmijët që të mbledhin vetën dhe ndjenjat e tyre – diçka si një tendë me batanije dhe me bonbone.
Mesazhi duhet të jetë “Ti nuk je i keq se ke ndjenja të forta, ti vetëm duhet të rifillosh apo rivendosesh. Ne të gjithë kemi nevojë për rifillim apo rivendosje.” shtoi ajo.
Ajo tha, se mund të jetë e dobishme për kujdestarët që të ndihmojnë fëmijët të emërtojnë emocionet e tgyre dhe të ofrojnë zgjidhje kur ata reagojnë në mënyrë të papërshtatshme ndaj këtyre ndjenjave.
Kjo mund të nënkuptoj identifikimin se goditjet dhe të qarat janë sepse fëmijës po i mungon nëna dhe pastaj të ofroni një përqafim dhe të mërrni një fotografi të saj për ngushllimin e fëmijës, shtoi Radesky.
Por nganjëherë të folurit për emocione është shumë abstrakte për fëmijët parashkollor, dhe në këto raste, Radesky rekomandon përdorimin e “zonave të ngjyrosura” për të folur për emocionet.
I qetë dhe i kënaqur mund të jetë e gjelbër; i merakosur dhe i trazur mund të jetë e verdhë; i shqetësuar dhe i zemëruar mund të jetë e kuqe, duke përdorur grafikat apo imazhe të fytyrave për të ndihmuar fëmijët që të përshtatin atë që po ndjejnë me zonën ë ngjyrave në të cilën ndodhen. Për të përforcuar këtë, të rritur mund të flasin para fëmijëve për ndjenjat e tyre në zonën e ngjyrave, tha Radesky.
Ju dhe fëmija juaj mund të kaloni së bashku nëpër zonën e ngjyrave dhe të shkruani metodat e qetësimit për zonat e ndryshme, shtoi ajo.
Për të rriturit?
Ato momentet mësimorë kërkojnë shumë punë, por kurrë mos kini frikë – ju nuk duhet ta bëni në mënyrë të përkryer çdo herë, tha Radesky.
Ndonjëherë ju do të keni rezervat emocionale për të ecur nëpër këto ndjenja me fëmijën tuaj, por ndonjëherë ju mund të keni vetëm energjinë për të ofruar një përqafim apo për të pritur sjelljen, shtoi ajo.
“Hapi i parë është që prindërit të kujdesen të vërejnë kur ju e ndjeni atë rritjen e emocioneve tuaja si përgjigje ndaj emocioneve të fëmijës,” tha Radesky. “Unë mund të qëndroj e qetë për t’ju treguar atyre që emocionet e tyre nuk janë të frikshme.”
Ajo që vërtetë ka rëndësi është që fëmija ta shohë se të rriturit në jetën e tyre po mundohen të kuptojnë atë ndjenjë, nga po vie dhe si të ndihmojnë, tha ajo.
Nganjëherë, përdorimi i pajisjeve dixhitale është përgjigja, por jinni selektiv. Nësë jeni duke shkuar në një udhëtim të gjatë, apo jeni duke kryer shumë detyra njëheri dhe duhet që ta mbani fëmijën tuaj të qetë, mund të jetë e dobishme që ta mbani fëmijën të zënë me pajisje dixhitale, tha Radesky.
Dhe në fakt ka disa përmbajtje që mund të ndihmojnë në mësimin e rregullimit emocional atëherë kur rezervuari juaj është bosh. Gjetja e përmbajtjes që ka për synim të folurit direkt fëmijëve për emocionet – si Daniel Tiger apo Elmo Belly Breathing- mund të jetë si një meditim në vend të shpërqëndrimit, tha Radesky.
Rritja e fëmijëve është një detyrë komplekse dhe nganjëherë edhe dërrmuese, dhe asnjë prind apo kujdestar i fëmijës nuk do të jetë në gjendje t’i jap fëmijës së tyre gjithçka që ata duan gjatë gjithë kohës, tha ajo.
Studimi nuk po thotë që asnjëherë të mos e shpërqëndroni fëmijën tuaj me pajisje dixhitale, por të mbani mjetet tuaja të dobishme ato që inkurajojnë rregullimin emocional, tha Radesky.
Autore: Madeline Holcombe
Përktheu për Prinderimi.com : Visar A.Demiri
Burimi: https://edition.cnn.
