Çrregullimi i gjuhës shprehëse krijon vështirësi të dukshme në komunikimin verbal dhe përditshmërinë e individit, duke penguar aftësinë për të shprehur qartë mendimet dhe ndjenjat. Njerëzit që preken nga ky çrregullim mund të kenë aftësi të mira në kuptimin e asaj që të tjerët shprehin, por kur vjen momenti të shprehin vetë idetë e tyre, ata hasin vështirësi të konsiderueshme që e pengojnë.
Shenjat e këtij çrregullimi shpesh manifestohen që në fëmijërinë e hershme, dhe përkundër shpresës që mund të tejkalohen me kalimin e moshës, sfidat me gjuhën shprehëse vijojnë edhe në fazën kur individi rritet. Megjithatë, ky lloj çrregullimi nuk lidhet me nivelin e inteligjencës, por përqendrohet kryesisht në pengesat në aftësitë specifike gjuhësore.
Në vijim janë disa nga shenjat e çrregullimit të gjuhës shprehëse sipas grupmoshave të ndryshme:
Në moshën parashkollore:
- Fillimi i vonuar i të folurit krahasuar me bashkëmoshatarët.
- Mungesa e fjalëve në fjalitë që përdor.
- Fjalor më i varfër se mesatarja e grupit të moshës.
- Përdorimi i gjesteve për të përforcuar ose për të zëvendësuar fjalët.
- Vështirësi në aftësitë bazë gjuhësore, si p.sh. rimat.
Në shkollën fillore:
- Përdorimi i termave të përgjithshëm si “gjë” ose “send” në vend të fjalëve specifike.
- Vështirësi në ruajtjen e fjalëve të reja dhe kujtimin e tyre.
- Përdorimi i pasaktë i fjalëve në biseda të përditshme.
- Pamundësia për të shprehur mendime të gjata dhe të strukturuara, shpesh duket i tërhequr.
- Ndërprerje gjatë të folurit, si p.sh. “ë..” ose “hëh”, për të blerë kohë kur kërkon fjalë.
Në shkollën e mesme:
- Shmang ndërveprimin me mësuesit dhe bashkëmoshatarët për shkak të vështirësive gjuhësore.
- Fjalor i kufizuar krahasuar me moshatarët tjerë.
- Jep përgjigje të shkurtra dhe të thjeshta për pyetje komplekse.
- Ngatërron kohët dhe shpesh lë jashtë fjalë të rëndësishme gjatë të folurit.
Në moshën madhore:
- Vështirësi në organizimin logjik të tregimeve ose ideve.
- Lënia jashtë e përemrave dhe foljeve në detyrat e shkrimit.
- Shmangja e ndërveprimeve sociale.
- Mungesa e pjesëmarrjes në diskutimet e grupit.
Shenjat në moshën e rritur:
- Vështirësi në zhvillimin e bisedave të zakonshme në vendin e punës, mungesë ndërveprimi me kolegët.
- Përdorimi i fjalive dhe frazave të shkurtra dhe të thjeshta.
- Përdorimi i përsëritur i të njëjtave fraza gjatë bisedave.
- Sfida në dhënien e prezantimeve apo shpjegimeve në situata formale.
Çrregullimi i gjuhës shprehëse është një pengesë serioze në jetën e përditshme, shpesh shoqëruar me ndjenja zhgënjimi dhe turpi. Sidoqoftë, terapia e të folurit mund të ndihmojë ndjeshëm në përmirësimin e aftësive gjuhësore, veçanërisht nëse ndërhyrja fillon në një moshë të hershme. Shkollat dhe institucionet e tjera arsimore shpesh ofrojnë mundësi terapie dhe akomodime për fëmijët, ndërsa të rriturit mund të përfitojnë nga mbështetja në mjedisin e punës për të kapërcyer sfidat që lidhen me këtë çrregullim.
Burimi: Tara Drinks, Understood
Përktheu dhe përshtati: Perparim Blakaj, Prindërimi
Shqyrtuar nga Kelli Johnson, MA
© Prinderimi.com | Të gjitha të drejtat e rezervuara.