Dhënia e shumë antibiotikëve fëmijëve i bën ata rezistent ndaj efekteve të tyre.
Më poshtë disa këshilla për të menaxhuar rezistencën ndaj antibiotikëve tek fëmijët.
Sa herë që fëmijët sëmuren, një nga reagimet e para të prindërve është trajtimi i sëmundjes së tyre me antibiotikë. Megjithatë, kjo ka çuar në një ulje të efektivitetit të tij.
Rreziku i fshehur i rezistencës antimikrobike (AMR), i quajtur shpesh pandemia e heshtur, është një kërcënim i rëndësishëm në zhvillim për shëndetin global, shkruan Health Shots, transmeton Gazeta Shneta.
Aktualisht, ka një rritje shqetësuese të infeksioneve rezistente ndaj trajtimit, veçanërisht tek të porsalindurit dhe fëmijët. India kryeson konsumin global të antibiotikëve njerëzorë, me 10.7 njësi për person, një kontribuues kryesor në rezistencën antimikrobike.
Përdorimi i tepërt i antibiotikëve me spektër të gjerë, marrja e antibiotikëve pa recetë, mungesa e vetëdijes dhe përdorimi i kufizuar i testeve diagnostikuese, të gjitha përkeqësojnë çështjen e rezistencës antimikrobike të Indisë. Rezistenca ndaj antibiotikëve tek fëmijët është një shqetësim edhe më i madh.
Çfarë është rezistenca ndaj antibiotikëve?
Rezistenca ndaj antibiotikëve ndodh kur bakteret evoluojnë për t’i rezistuar efekteve të ilaçeve të dizajnuara për të vrarë ose penguar rritjen e tyre. Përdorimi i tepërt dhe keqpërdorimi i antibiotikëve kontribuon në përshpejtimin e këtij procesi. Tek fëmijët, të cilët janë shpesh të prekshëm ndaj infeksioneve, pasojat e rezistencës ndaj antibiotikëve janë veçanërisht shqetësuese.
Janë identifikuar disa çështje që lidhen me kujdesin shëndetësor pediatrik, duke përfshirë zhvillimin e pamjaftueshëm të barnave antibiotike të krijuara posaçërisht për fëmijët, një numër të kufizuar studimesh klinike që fokusohen në popullatat pediatrike dhe, rrjedhimisht, mungesën e të dhënave specifike për pediatrinë. Për më tepër, ekziston një gamë e kufizuar e opsioneve të barnave në dispozicion për të trajtuar infeksionet pediatrike rezistente ndaj shumë barnave (MDR). Çështja e keqpërdorimit ose përdorimit të tepërt të antibiotikëve në kujdesin pediatri është gjithashtu shqetësuese.
Cilat janë shkaqet e rritjes së rezistencës ndaj antibiotikëve tek fëmijët?
1. Përdorimi i papërshtatshëm i antibiotikëve
Antibiotikët shpesh përshkruhen për infeksionet virale, kundër të cilave ata janë joefektiv. Keqpërdorimi i antibiotikëve për kushte si ftohja e zakonshme ose gripi kontribuon në zhvillimin e rezistencës.
2. Kurse jo të plota të antibiotikëve
Mospërfundimi i një kursi antibiotik të përshkruar lejon disa baktere të mbijetojnë dhe të zhvillojnë rezistencë. Prindërit mund ta ndërpresin trajtimin sapo simptomat e fëmijës të përmirësohen, duke mos ditur rëndësinë e përfundimit të kursit të plotë.
3. Përdorimi i tepërt në bujqësi
Antibiotikët përdoren gjerësisht në blegtori për nxitjen e rritjes dhe parandalimin e sëmundjeve. Transferimi i baktereve rezistente nga kafshët tek njerëzit përmes konsumit të ushqimit është një faktor i rëndësishëm në rezistencën ndaj antibiotikëve.
4. Mungesa e alternativave antibiotike
Hulumtimi dhe zhvillimi i kufizuar i antibiotikëve të rinj kontribuojnë në mungesën e alternativave efektive. Kjo mungesë i detyron ofruesit e kujdesit shëndetësor të mbështeten në antibiotikët ekzistues, duke nxitur rezistencën.
Si të menaxhoni rezistencën ndaj antibiotikëve tek fëmijët?
1. Udhëzimet e duhura antibiotike
Zbatimi i programeve të administrimit të antibiotikëve në mjediset e kujdesit shëndetësor përfshin edukimin e ofruesve të kujdesit shëndetësor, prindërve dhe kujdestarëve për përdorimin e duhur të antibiotikëve. Kjo përfshin shmangien e recetave të panevojshme për infeksionet virale.
2. Fushata ndërgjegjësuese publike
Rritja e ndërgjegjësimit midis prindërve dhe kujdestarëve për pasojat e përdorimit të tepërt të antibiotikëve është thelbësore. Informimi i tyre për ndryshimin midis infeksioneve virale dhe bakteriale ndihmon në dekurajimin e përdorimit të panevojshëm të antibiotikëve.
3. Mbikëqyrje e zgjeruar
Forcimi i sistemeve të mbikëqyrjes për të monitoruar përdorimin e antibiotikëve dhe modelet e rezistencës ofron të dhëna të vlefshme për ndërhyrjet në shëndetin publik. Identifikimi i tendencave ndihmon në përshtatjen e strategjive për rajone ose popullata specifike.
4. Hulumtimi dhe zhvillimi
Inkurajimi i kërkimit dhe zhvillimit në fushën e antibiotikëve është thelbësor. Investimi në zbulimin e barnave të reja dhe terapive alternative mund të ndihmojë në luftimin e rezistencës dhe të sigurojë një arsenal të fortë trajtimesh.
5. Higjiena dhe parandalimi i infeksioneve
Promovimi i pastërtisë dhe higjienës, duke përfshirë aksesin e përmirësuar në ujë të pastër dhe praktikat efektive të larjes së duarve, është thelbësor në reduktimin e infeksioneve. Theksimi i higjienës ul ndjeshëm shkallën e infeksionit dhe kundërshton përhapjen e baktereve rezistente ndaj antibiotikëve.
Çfarë duhet të bëjnë prindërit dhe kujdestarët?
Prindërit dhe kujdestarët luajnë një rol vendimtar në menaxhimin efektiv të rezistencës ndaj antibiotikëve tek fëmijët. Është e domosdoshme që ata të edukojnë veten duke kuptuar përdorimin e duhur të antibiotikëve dhe rëndësinë e përfundimit të kurseve të përshkruara.
Kërkimi i këshillave profesionale është thelbësor – konsultimi me ofruesit e kujdesit shëndetësor për diagnozën e saktë dhe rekomandimet e trajtimit duke shmangur vetë-përshkrimin ose kërkimin e antibiotikëve për infeksionet virale. Për më tepër, promovimi i praktikave të mira higjienike, si larja e rregullt e duarve, bëhet një masë proaktive për të reduktuar rrezikun e infeksioneve dhe, më pas, nevojën për antibiotikë.
Rritja e rezistencës ndaj antibiotikëve tek fëmijët është një çështje komplekse që kërkon një qasje të shumëanshme. Duke adresuar shkaqet kryesore dhe duke promovuar antibiotikë të përgjegjshëm, ne mund të ndërmarrim hapa për të siguruar një të ardhme më të shëndetshme për fëmijët tanë. /Gazeta Shneta/
