Personi me vetëvlerësim të lartë nuk përdor dhunë verbale, emocionale, seksuale, fizike, nuk rend pas hakmarrjes, nuk e krahason veten me të tjerët dhe ndjek parimet e tij për të mos dëmtuar.
Njeriu me vetëvlerësim të lartë natyrisht që nuk është pa të meta. Njeri të përsosur nuk ka; sepse përsosmëria është fundi e nuk ka më tej. Përsosmëria bie në kundërshtim me të qenët njeri. Ky njeri nuk i fsheh të metat, por lufton kundër tyre me guxim.
Sa më shumë rritet vetëvlerësimi, aq më shumë del në pah e mira brenda njeriut.
Bota jonë reflekton një botë të dashur.
Ajo sheh gjithçka me dashuri dhe nxjerr në pah dashurinë e njerëzve.
Në këtë botë nuk mbeten më gjëra të shëmtuara.
I pranojmë njerëzit siç janë dhe i mbështesim ata të bëhen më të mirë.
Kërkojmë gjithmonë të vërtetën e lartë dhe nuk kemi ndrojtje ta themi këtë.
Ne bëhemi frymëzim për njerëzit përreth.
Përgatiti: Perparim Blakaj, Prinderimi.com
Autor: Saim Koç & Nil Gün, ”Vetëvlerësimi”