Përmbledhje e librit: How People Learn II: Learners, Contexts, and Cultures, botuar nga Akademia Kombëtare e Shkencave, Inxhinierisë dhe Mjekësisë. Libri i plotë në gjuhën angleze mund të lexohet ose shkarkohet falas nga: http://nap.edu/24783.
Përkthyer dhe përshtatur nga: Marigona Gashi dhe Flamur Kaçiu për Prinderimi.com
Përmbledhje
Dekada hulumtimesh dhe zhvillimi i teknologjive dhe metodave të reja hulumtuese hodhën bazat për lulëzim të jashtëzakonshëm të studimeve mbi proceset dhe funksionet e të mësuarit në vitet 1980 dhe 1990. Në vitin 2000, Këshilli Kombëtar i Hulumtimeve përmblodhi gjetjet kryesore nga kjo punë në raportin “Si mësojnë njerëzit: Truri, përvoja dhe shkolla: Botim i zgjeruar” (HPL I). Ky raport bashkoi punën e dy komiteteve që kishin përmbledhur njohuri mbi natyrën e të mësuarit, si për shembull dallimet midis ekspertëve dhe fillestarëve, mënyrën se si transferohet të mësuarit në kontekste të ndryshme, si dhe dallimet dhe ngjashmëritë midis të mësuarit të fëmijëve dhe të rriturve. Ai përshkroi parimet për projektimin e mjediseve efektive për të nxënit dhe dha shembuj të mësimdhënies efektive në histori, matematikë dhe shkencë; një shqyrtim mbi ndikimin e mundësive për zhvillimin profesional të mësuesve në përmirësimin e efektivitetit në lehtësimin e të mësuarit; dhe një diskutim mbi premtimin e teknologjisë për të mbështetur të mësuarit.HPL I u përdor gjerësisht nga edukatorët dhe fakultetet e arsimit të lartë në kurset që lidhen me të nxënit dhe ka udhëzuar praktikën e panumërt të mësimdhënësve. Ky raport e zgjeron bazën e vendosur nga HPL I.
Studiuesit kanë vazhduar të hetojnë natyrën e mësimit dhe kanë gjeneruar gjetje të reja që lidhen me proceset neurologjike të përfshira në mësim, variabilitetin individual dhe kulturor të lidhur me mësimin, si dhe teknologjitë arsimore. Përveç zgjerimit të kuptimit shkencor të mekanizmave të mësimit dhe mënyrës se si truri përshtatet gjatë jetës, ata kanë bërë zbulime të rëndësishme mbi ndikimet në mësim, veçanërisht faktorët sociokulturorë dhe strukturën e mjediseve të mësimit. Në të njëjtën kohë, zhvillimet teknologjike kanë ofruar mundësi të reja për nxitjen e mësimit dhe kanë krijuar sfida të reja për procesin e mësimit.
Komiteti për “Si Mësojnë Njerëzit II: Shkenca dhe Praktika e Mësimit”, krijuar nga Akademitë Kombëtare të Shkencave, Inxhinierisë dhe Mjekësisë, u ngarkua të përmbledhë njohuri të reja në lidhje me bazën e trajtuar në HPL I dhe të zgjerojë diskutimin për të përfshirë mësimin që ndodh përtej arsimit nga kopshti deri në klasën e dymbëdhjetë dhe gjatë gjithë jetës, si dhe grupin e ndikimeve që prekin mësimin individual. Komiteti u ngarkua me:
- Rishikimin dhe sintetizimin e hulumtimeve që kanë dalë nga disiplina të ndryshme që përqendrohen në studimin e mësimit nga lindja deri në moshën madhore në mjedise formale dhe joformale. Do të merret parasysh hulumtimi dhe qasjet hulumtuese me potencialin më të madh për të ndikuar në praktikë dhe politikë. Raporti duhet të specifikojë drejtimet për investime strategjike në hulumtim dhe zhvillim për të promovuar njohuritë, trajnimin dhe teknologjitë e nevojshme për të mbështetur mësimin në botën e sotme.
Për të adresuar këtë ngarkesë, komiteti shqyrtoi hulumtime që zgjeruan ndjeshëm atë që ishte përfshirë në HPL I. Kjo kërkonte që të eksploronim fusha të shumta studimi dhe, për këtë arsye, të mbështeteshim në hulumtime që ndryshonin në metodologji dhe standardet e provave. Hulumtimi mbi mësimin përfshin disiplina të ndryshme, përfshirë ato të përqendruara në proceset fiziologjike, funksionimin psikologjik dhe psikosocial, si dhe pamje më të gjera të kontekstit kulturor. Ne shqyrtuam neuropsikologjinë dhe shkencën njohëse të bazuar në laborator, si dhe punën nga psikologjia kulturore dhe sociale, hulumtimet arsimore në klasë dhe studimet cilësore mbi mësimin e të rriturve dhe mjediset e punës.
NDIKIMET KOMPLEKSE TË KULTURËS
Nxënësit funksionojnë brenda sistemeve komplekse zhvillimore, njohëse, fizike, sociale dhe kulturore. Hulumtimet dhe teoritë nga fusha të ndryshme kanë kontribuar në një kuptim në evolucion që të gjithë nxënësit rriten dhe mësojnë në mënyra të përcaktuara nga kultura në kontekste të përcaktuara nga kultura. Edhe pse njerëzit ndajnë struktura dhe procese themelore të trurit, si dhe përvoja të rëndësishme si marrëdhëniet familjare, fazat e lidhura me moshën dhe shumë të tjera, secila prej këtyre dukurive formësohet nga përvojat specifike të individit. Mësimi nuk ndodh në të njëjtën mënyrë për të gjithë, sepse ndikimet kulturore janë domethënëse që nga fillimi i jetës. Këto ide mbi ndërlidhjen e mësimit dhe kulturës janë forcuar nga hulumtimet mbi shumë aspekte të të nxënit dhe zhvillimit.
PËRFUNDIMI 2-1: Çdo nxënës zhvillon një gamë unike njohurish dhe burimesh njohëse gjatë jetës, të cilat formësohen nga ndërveprimi i konteksteve kulturore, sociale, njohëse dhe biologjike të atij nxënësi. Kuptimi i diversitetit zhvillimor, kulturor, kontekstual dhe historik të nxënësve është thelbësor për të kuptuar se si mësojnë njerëzit.
LLOJET DHE PROCESET E MËSIMIT
Mësimi është një proces jashtëzakonisht dinamik; që para lindjes dhe gjatë gjithë jetës, nxënësit përshtaten me përvojat dhe mjedisin e tyre. Faktorët që lidhen me mësimin përfshijnë ndikime nga niveli mikroskopik (p.sh., nivelet e plumbit në gjakun e nxënësit) deri te niveli makro (p.sh., cilësitë e lagjes, shoqërisë dhe kulturës së nxënësit). Edhe në nivelin më bazë individual, zhvillimi i trurit dhe njohja (si dhe lidhja midis zonave kortikale) ndikohet dhe organizohet nga përvojat kulturore, sociale, emocionale dhe fiziologjike që kontribuojnë në variabilitetin e moshës dhe atë individual në mësim. Situata të ndryshme, kontekste dhe strategji pedagogjike promovojnë lloje të ndryshme mësimi.
Truri i një individi zhvillohet dhe formësohet nga grupi i përvojave dhe ndikimeve unike për të—një proces që ndodh përmes eliminimit të sinapsave dhe zhvillimeve të tjera neurologjike që ndodhin gjatë adoleshencës. Truri vazhdon të përshtatet ndërsa nxënësi rritet, përmes formësimit dhe rifomësimit të vazhdueshëm të lidhjeve nervore në përgjigje të stimujve dhe kërkesave. Ndërsa nxënësi fiton njohuri dhe aftësi gjatë zhvillimit të trurit gjatë fëmijërisë dhe adoleshencës, marrëdhënia midis zhvillimit të trurit dhe mësimit nuk është njëkahëshe: mësimi dhe zhvillimi i trurit ndërveprojnë në mënyrë reciproke. Mësimi ndryshon trurin gjatë gjithë jetës; ndërkohë, truri zhvillohet gjatë gjithë jetës në mënyra që ndikojnë mësimin dhe që në të njëjtën kohë ndikohen nga konteksti dhe ndikimet kulturore të nxënësit.
Mësimi kërkon që individi të organizojë shumë procese të ndryshme njohëse, përfshirë, për shembull, kujtesën dhe vëmendjen. Kujtesa—kapaciteti për të ruajtur dhe rikthyer njohuri dhe informacion—është një komponent thelbësor i mësimit sepse i lejon individët të përdorin përvojat e kaluara për t’u përshtatur dhe për të zgjidhur probleme në të tashmen. Kujtesa nuk është një kapacitet i vetëm; ajo është një grup procesesh përmes të cilave një nxënës rindërton përvojat e kaluara dhe krijon lidhje të reja midis tyre.
PËRFUNDIMI 3-1: Nxënësi individual integron vazhdimisht shumë lloje të mësimit, si qëllimisht ashtu edhe pavetëdijshëm, në përgjigje të sfidave dhe rrethanave që has. Mënyra se si një nxënës integron funksionet e mësimit formësohet nga mjedisi i tij shoqëror dhe fizik, por gjithashtu ndikon në mësimin e tij të ardhshëm.
PËRFUNDIMI 3-2: Truri zhvillohet gjatë gjithë jetës, duke ndjekur një trajektore që është përgjithësisht e qëndrueshme për njerëzit, por që individualizohet nga mjedisi dhe përvojat e çdo nxënësi. Ai zhvillohet gradualisht për të qenë i aftë për një gamë të gjerë funksionesh të ndërlikuara njohëse dhe është gjithashtu fleksibël në përshtatjen me sfidat në nivel neurologjik.
PËRFUNDIMI 3-3: Marrëdhënia midis zhvillimit të trurit dhe mësimit është reciproke: mësimi ndodh përmes rrjeteve nervore të ndërlidhura, dhe në të njëjtën kohë, mësimi dhe zhvillimi përfshijnë formësimin dhe rifomësimin e vazhdueshëm të lidhjeve nervore në përgjigje të stimujve dhe kërkesave. Zhvillimi i trurit ndikon sjelljen dhe mësimin, ndërsa, nga ana tjetër, mësimi ndikon zhvillimin dhe shëndetin e trurit.
PËRFUNDIMI 4-1: Mësimi i suksesshëm kërkon koordinimin e shumë proceseve njohëse që përfshijnë rrjete të ndryshme në tru. Për të koordinuar këto procese, individi duhet të jetë në gjendje të monitorojë dhe të rregullojë mësimin e tij. Aftësia për të monitoruar dhe rregulluar mësimin ndryshon gjatë jetës dhe mund të përmirësohet përmes ndërhyrjeve.
PËRFUNDIMI 4-2: Memoria është një bazë e rëndësishme për shumicën e llojeve të mësimit. Memoria përfshin rindërtimin dhe jo rikthimin e kopjeve ekzakte të përfaqësimeve mendore të koduara. Sinjalet e disponueshme në mjedisin e një nxënësi janë kritike për atë që ai do të jetë në gjendje të kujtojë; ato gjithashtu luajnë një rol në mënyrën se si nxënësi fillon të integrojë informacionin e ri si njohuri.
NJOHURITË DHE ARSYETIMI
Nxënësit identifikojnë dhe vendosin marrëdhënie midis pjesëve të informacionit dhe zhvillojnë struktura gjithnjë e më komplekse për të përdorur dhe kategorizuar atë që kanë mësuar. Akumulimi i trupave të njohurive dhe aftësia për të arsyetuar mbi to janë pasuri kryesore njohëse gjatë gjithë jetës. Strategjitë që kanë treguar premtim për promovimin e mësimit ndihmojnë nxënësit të zhvillojnë modelet mendore që u nevojiten për të ruajtur njohuritë në mënyrë që t’i përdorin ato në mënyrë adaptuese dhe fleksibël për të nxjerrë përfundime dhe për të zgjidhur probleme të reja.
PËRFUNDIMI 5-1: Njohuritë paraprake mund të ulin kërkesat e vëmendjes që lidhen me përfshirjen në aktivitete të mirë-nxëna dhe mund të lehtësojnë mësimin e ri. Megjithatë, njohuritë paraprake mund të çojnë gjithashtu në paragjykime duke bërë që njerëzit të mos i kushtojnë vëmendje informacionit të ri dhe të mbështeten në skemat ekzistuese për të zgjidhur probleme të reja. Këto paragjykime mund të kapërcehen, por vetëm përmes përpjekjeve të ndërgjegjshme.
PËRFUNDIMI 5-2: Nxënësit zakonisht gjenerojnë kuptimin e tyre të ri për informacionin që po akumulojnë dhe e zgjerojnë në mënyrë produktive njohurinë e tyre duke krijuar lidhje logjike midis pjesëve të informacionit. Kjo aftësi për të gjeneruar kuptime të reja u lejon nxënësve të përdorin njohuritë e tyre për të përgjithësuar, kategorizuar dhe zgjidhur probleme.
PËRFUNDIMI 5-3: Strategjitë e mësimit për të cilat ka prova të efektivitetit përfshijnë mënyra për t’u ndihmuar nxënësve të rikthejnë informacion dhe t’i inkurajojnë ata të përmbledhin dhe shpjegojnë materialin që po mësojnë, si dhe mënyra për të ndarë dhe strukturuar prezantimin e materialit. Strategjitë efektive për të krijuar struktura të organizuara dhe dalluese të njohurive i inkurajojnë nxënësit të shkojnë përtej materialit eksplicit duke elaboruar dhe për të pasuruar përfaqësimin e tyre mendor të informacionit duke e rikthyer dhe aplikuar atë në kontekste të ndryshme.
PËRFUNDIMI 5-4: Efektiviteti i strategjive të mësimit ndikohet nga faktorë të tillë kontekstualë si aftësitë ekzistuese dhe njohuritë paraprake të nxënësit, natyra e materialit dhe qëllimet për mësim. Zbatimi i këtyre qasjeve në mënyrë efektive kërkon prandaj mendim të kujdesshëm për mënyrën se si mekanizmat e tyre specifikë mund të jenë të dobishëm për nxënës, mjedise dhe qëllime mësimore të veçanta.
MOTIVIMI PËR MËSIM
Mësimi i ndërgjegjshëm kërkon përpjekje të vazhdueshme. Për të mësuar me qëllim, njerëzit duhet të duan të mësojnë dhe të shohin vlerën në arritjen e asaj që u kërkohet. Shumë faktorë dhe rrethana ndikojnë në dëshirën e një individi për të mësuar dhe në vendimin për të shpenzuar përpjekje për mësim. Angazhimi dhe motivimi i brendshëm zhvillohen dhe ndryshojnë me kalimin e kohës; ata nuk janë veçori të individit ose mjedisit vetëm, por ndikohen fuqishëm nga proceset kulturore dhe zhvillimore.
PËRFUNDIMI 6-1: Motivimi për të mësuar ndikohet nga qëllimet e shumta që individët krijojnë për veten e tyre si rezultat i përvojave të tyre jetësore dhe shkollore, si dhe nga konteksti sociokulturor ku ndodh mësimi. Motivimi për të mësuar nxitet për nxënësit e të gjitha moshave kur ata e perceptojnë shkollën ose mjedisin e mësimit si një vend ku ata “përkasin” dhe kur mjedisi promovon ndjenjën e tyre të autonomisë dhe qëllimit.
PËRFUNDIMI 6-2: Edukatorët mund të mbështesin motivimin e nxënësve duke u kujdesur për angazhimin, këmbënguljen dhe performancën e tyre përmes:
- ndihmës në vendosjen e qëllimeve të dëshiruara për mësim dhe qëllimeve të performancës që janë sfiduese në mënyrë të përshtatshme;
- krijimit të përvojave mësimore që ata i vlerësojnë;
- mbështetjes së ndjenjës së tyre për kontroll dhe autonomi;
- zhvillimit të ndjenjës së kompetencës duke i ndihmuar ata të njohin, monitorojnë dhe hartojnë strategji për përparimin e tyre në mësim; dhe
- krijimit të një mjedisi emocionalisht mbështetës dhe jo kërcënues ku nxënësit ndihen të sigurt dhe të vlerësuar.
IMPLIKIMET PËR MËSIMIN NË SHKOLLË
Ky raport u përqendrua te mësimi që ndodh gjatë gjithë jetës dhe përtej mjediseve formale arsimore, por ka implikime të thella për shkollën. Ai nxjerr në pah katër tema që lidhen me arsimin formal. Së pari, kuptimi i natyrës kulturore të mësimit dhe zhvillimit nënkupton se ajo që ndodh në çdo klasë—mjedisi i mësimit, ndikimi i edukatorëve dhe përvoja e të gjithë nxënësve në shkollë—nuk mund të kuptohet plotësisht pa i kushtuar vëmendje ndikimeve kulturore. Së dyti, ekziston një trup gjithnjë në rritje i hulumtimeve që shqyrtojnë mësimin në fushat përmbajtësore akademike, të cilat mund të ofrojnë udhëzime për edukatorët. Së treti, një pjesë e asaj që arrihet kur edukatorët i kushtojnë vëmendje ndikimeve kulturore në mjedisin e klasës dhe perspektivave që nxënësit sjellin në mësimin e tyre është se nxënësit mbështeten më mirë për të marrë përgjegjësi për mësimin e tyre. Shumë strategji për nxitjen e llojeve dhe funksioneve specifike të mësimit janë kryesisht mënyra për të mbështetur nxënësit në përparimin dhe përmirësimin aktiv. Së fundi, vlerësimi i mësimit është një pjesë qendrore e arsimit në shkollë; një vlerësim efektiv varet nga kuptimi i mënyrës se si ndodh mësimi.
PËRFUNDIMI 7-1: Mësimdhënia efektive varet nga kuptimi i ndërveprimit të ndërlikuar midis njohurive paraprake të nxënësve, përvojave, motivimeve, interesave dhe aftësive gjuhësore dhe njohëse; përvojat e vetë edukatorëve dhe ndikimet kulturore; dhe karakteristikat kulturore, sociale, njohëse dhe emocionale të mjedisit të mësimit.
PËRFUNDIMI 7-2: Një trup i larmishëm hulumtimesh tregon rëndësinë e angazhimit të nxënësit në drejtimin e mësimit të tij, duke ofruar, për shembull, reagime të synuara dhe mbështetje në zhvillimin e aftësive metakognitive, sfida që përputhen mirë me kapacitetet aktuale të nxënësit dhe mbështetje në vendosjen dhe ndjekjen e qëllimeve domethënëse.
PËRFUNDIMI 7-3: Një trup në rritje i hulumtimeve mbështet adoptimin e një modeli të bazuar te asetet në arsim, ku kurrikulat dhe teknikat mësimore mbështesin të gjithë nxënësit në lidhjen e qëllimeve akademike të mësimit me atë që bëjnë jashtë mjediseve shkollore, duke shfrytëzuar përvojat dhe mundësitë e mësimit nga mjedise të ndryshme për çdo nxënës.
PËRFUNDIMI 7-4: Mësimi qëllimshëm i gjuhës dhe praktikave specifike për disiplina të veçanta, si shkenca, historia dhe matematika, është thelbësor për të ndihmuar studentët të zhvillojnë një kuptim të thellë në këto lëndë.
PËRFUNDIMI 7-5: Vlerësimi është një mjet kritik për përparimin dhe monitorimin e mësimit të nxënësve në shkollë. Kur bazohet në modele të përcaktuara mirë të mësimit, informacioni nga vlerësimet mund të përdoret për të identifikuar dhe më pas për të ngushtuar hendekun midis niveleve aktuale dhe të dëshiruara të mësimit dhe performancës së nxënësve.
TEKNOLOGJIA NË MËSIM
Ka mbështetje të fortë empirike për efektivitetin e teknologjive të mësimit, por nuk ka një teknologji të përgjithshme ideale për mësim. Efektiviteti i teknologjisë varet nga karakteristikat e nxënësit, llojet e mësimit që synohen, konteksti sociokulturor dhe mbështetja nga instruktorët për përdorimin e teknologjive.
PËRFUNDIMI 8-1: Vendimi për të përdorur një teknologji në mësim duhet të bazohet në prova që tregojnë se teknologjia ka një ndikim pozitiv në situata mësimi që janë të ngjashme përsa i përket:
- llojeve të mësimit dhe qëllimeve për mësim;
- karakteristikave të nxënësve;
- mjedisit të mësimit;
- veçorive të kontekstit social dhe kulturor që ka të ngjarë të ndikojnë në mësim; dhe
- nivelit të mbështetjes për përdorimin e teknologjisë që ofrohet për nxënësit dhe edukatorët.
PËRFUNDIMI 8-2: Përdorimi efektiv i teknologjive në arsimin formal dhe trajnimin kërkon planifikim të kujdesshëm për zbatimin që adreson faktorët e njohur për të ndikuar në mësim. Këta faktorë përfshijnë përafrimin e teknologjisë me qëllimet e mësimit, ofrimin e zhvillimit profesional dhe mbështetjeve të tjera për instruktorët dhe nxënësit, dhe akses të barabartë në teknologji. Vlerësimi i vazhdueshëm i mësimit të nxënësve dhe vlerësimi i zbatimit janë kritikë për të siguruar që një përdorim i veçantë i teknologjisë të jetë optimal dhe për të identifikuar përmirësimet e nevojshme.
MËSIMI GJATË GJITHË JETËS
Individët mësojnë gjatë gjithë jetës së tyre në çdo mjedis. Ajo që dhe sa mësojnë, veçanërisht jashtë arsimit të detyrueshëm, varet kryesisht nga zgjedhjet dhe rrethanat e tyre. Kapacitetet dhe burimet e nxënësve ndryshojnë me kalimin e kohës. Për shembull, si arsyetimi ashtu edhe njohuritë rriten deri në moshën madhore të hershme, kur rrugët e tyre fillojnë të ndahen. Aftësitë për të gjeneruar, transformuar dhe manipuluar shpejt informacionet faktike fillojnë të bien, ndërsa nivelet e njohurive mbeten të qëndrueshme ose rriten. Sidoqoftë, truri përshtatet gjatë gjithë jetës, duke rekrutuar dhe organizuar burimet e tij për të kompensuar rëniet dhe për t’u përshtatur me rrethanat.
PËRFUNDIMI 9-1: Njerëzit vazhdojnë të mësojnë dhe të zhvillohen gjatë gjithë jetës së tyre, dhe zgjedhjet, motivimi dhe kapaciteti për vetë-rregullim, si dhe rrethanat e tyre, ndikojnë se sa dhe sa mirë mësojnë dhe transferojnë mësimin në situata të reja.
PËRFUNDIMI 9-2: Njerëzit mësojnë vazhdimisht përmes angazhimit aktiv në shumë mjedise në ambientet e tyre; mësimi që ndodh jashtë mjediseve të detyrueshme arsimore është një funksion i motivimit, interesave dhe mundësive të nxënësit. Angazhimi me punën (veçanërisht punën komplekse që përfshin si kërkesa intelektuale ashtu edhe sociale), angazhimi shoqëror, ushtrimet fizike dhe gjumi i mjaftueshëm janë të lidhura me mësimin gjatë gjithë jetës dhe plakjen e shëndetshme.
AGJENDA E HULUMTIMEVE
Hulumtimet që komiteti ka eksploruar për këtë raport demonstrojnë se mësimi përfshin përshtatje të qëndrueshme të shumë sistemeve ndaj mjedisit të jashtëm dhe të brendshëm në ndryshim. Mësimi është një proces dinamik, i vazhdueshëm, njëkohësisht biologjik dhe kulturor. Vëmendja ndaj faktorëve individualë (si faza zhvillimore; shëndeti fizik, emocional dhe mendor; dhe interesat dhe motivimet), si dhe faktorëve të jashtëm ndaj individit (si mjedisi në të cilin ndodhet nxënësi, kontekstet sociale dhe kulturore, dhe mundësitë e disponueshme për nxënësit) është e nevojshme për të zhvilluar një pamje të plotë të natyrës së mësimit.
Ne kemi identifikuar qëllime specifike hulumtuese në dy fusha kryesore, të cilat shpresojmë se do të udhëheqin studiuesit dhe financuesit dhe do të nxisin punë që integron nivelet e analizës, metodat dhe kuadrot teorike nëpër disiplina të ndryshme që kontribuojnë në studimin e mënyrës se si mësojnë njerëzit.
Fusha e Hulumtimit 1: Plotësimi i nevojave të të gjithë nxënësve duke lidhur hulumtimet mbi mekanizmat e brendshëm të mësimit me forcat formësuese të variacionit kontekstual, përfshirë kulturën, kontekstin social, mësimdhënien dhe kohën e jetës.
Në mënyrë të veçantë, tani është e mundur të kalohet përtej idesë së një “nxënësi mesatar” për të përqafuar dhe shpjeguar variacionin midis individëve. Do të ishte e vlefshme të kemi më shumë hulumtime ndërdisiplinore që shqyrtojnë se si variacioni individual dhe faktorët zhvillimorë dhe kontekstualë, përfshirë faktorët socialë, emocionalë, mjedisorë, institucionalë dhe përvojë, ndikojnë procesin dhe rezultatet e mësimit gjatë gjithë jetës.
Fusha e Hulumtimit 2: Implikimet e shkencës së mësimit për dizajnin e teknologjisë për të mbështetur mësimin gjatë gjithë jetës; ndërveprimet komplekse midis karakteristikave të nxënësit, përmbajtjes që duhet të mësohet dhe mjedisit të mësimit; si mund të ndikojë teknologjia në natyrën e asaj që njerëzit kanë nevojë të mësojnë dhe në psikologjinë e nxënësve; dhe të metat e mundshme.
Ndër temat që kërkojnë hulumtime të mëtejshme përfshihen nëse një teknologji është e përshtatshme për mjedisin ekologjik të mësimit ku mund të përdoret, efektet e angazhimit në aktivitete online të zgjedhura vetë mbi mësimin akademik dhe mënyrat për të përmirësuar teknologjitë e disponueshme për mësim.
© Prinderimi.com | Të gjitha të drejtat e rezervuara.
