“Babi erdhi shumë i lodhur nga puna. Fëmija: – Babi, mund të të pyes diçka?- Babai: -Po, si jo! – Babi, sa para fi- ton për një orë?- Kjo s’është punë për ty, xhan. – Babi, të lu- tem, dua ta di! Epo, mirë. A po m’i jep dhjetë lira borxh? – Mos fol kot! Ik në dhomën tënde dhe mbylle derën.
Fëmija iku i heshtur në dhomë dhe e mbylli derën. I ati, i nevrikosur, mendoi me veten: “Eh ç’fëmijë! Nga e merr guximin që të thotë dokrra të tilla?!” Pasi kaloi një orë, u qe- tësua pak dhe nisi të mendonte se pse nuk e kish pyetur se ç’i duheshin paratë. “Ndoshta i janë dashur përnjëmend…” Kështu, shkoi te dhoma e fëmijës dhe hapi derën.
Djali qe shtrirë në shtrat. I ati e pyeti: “Të zuri gjumi? – Fëmija iu përgjigj: – Jo. – Urdhëro, qe 10 lirat që më kërkove. Më vjen keq që isha i vrazhdët me ty! Kisha një ditë të gjatë dhe të lodhshme.” Në atë moment djali thirri fuqishëm: “Faleminderit, babi!” Pastaj nxori nga poshtë jastëkut para të tjera të zhubravitura. Shikoi fytyrën e të atit dhe nisi t’i numëronte. Babai u nxeh së tepërmi kur e pa këtë veprim: “E pse më kërkon para kur ke? – Kisha, por jo mjaftueshëm, – dhe me një buzëqeshje të pazakontë ia zgjati të atit: – Ja, 20 lira. Dua të bëje një orë nga puna jote. A mund të vish një orë më herët nesër? Dua që të hamë një darkë së bashku.”
Disa gjëra janë shumë të vlefshme, në veçanti për fëmijët.
Deri në moshën shtatë-vjeçare fëmija nuk gënjen me vetëdije, me plan. Kjo sepse truri i tij ende nuk është zhvi- lluar për një veprim të tillë. Ja, pra, për këtë arsye, deri në moshën shtatë-vjeçare, asnjë fëmijë nuk sillet keq me qëllim. Me siguri që ka arsyet e veta për çdo sjellje. Pa patur njohuri, pa e kuptuar mirë, pa e analizuar sa duhet mos reago asnjëherë me të parën.
Trajtimi dhe edukimi i fëmijës me këtë ide i zvogëlon në minimum gabimet.
Përgatiti: Prinderimi.com
Autor: Ramazan Shimshek, ”Fëmijët e tabletit” (Metoda psikologjike të kohës për fëmijët e kohës)
