Fëmija që ka besim te nëna, në të njëjtën kohë ka besim edhe te babai, te drejtësia, dashuria, respekti dhe shumë vlera të tjera. Pas moshës tre-vjeçare babai duhet të jetë më aktiv në raport me fëmijët, sepse pas mirëbesimit bazik, një element që duhet të zhvillohet te fëmija, më së pari është “shpirti i përpjekjes”. Që fëmija të ketë pasion dhe durim përballë gjërave që përjeton dhe që do përjetojë duhet të ke- të vullnet të fortë.
Ndjenja si mosdurimi dhe hidhërimi janë një trashëgi- mi e keqe që i ngjiten fëmijës nga i ati. Shkak për këtë është se ai nuk e ka fituar shkathtësinë e “të paturit vullnetť”. Pa kësaj faze, babai duhet ta inkuadrojë më tepër fëmijën për jetën. Ata duhet të jenë bashkë në sport, në lojë, për të mbushur veturën me karburant, në riparimet që bëhen në shtëpi, në shqyrtimin e drunjve, të kafshëve etj.
Në këtë drejtim, kur fëmija përfshihet në aktivitete të tilla, ka shumë me rëndësi që të tregohet durim dhe qetësi. Prindi nuk duhet të paraqitet në asnjë mënyrë si i gjithëdij- shëm, nuk duhet të japë përgjigje për çdo gjë. Ai baba që bën sikur di gjithçka, mund ta bëjë fëmijën që ta shohë veten si të pamjaftueshëm. Kërkimi i shpeshtë i mendimit të fëmijës, mbështetja e përpjekjes së tij për të bërë një punë qoftë dhe me gabime; pritja me durim, madje edhe nëse zgjat shumë përpjekja e tij, i zhvillon fëmijës vetëbesimin
dhe dashurinë për të mësuar. Në fakt, kështu hidhen hapat
e parë për një jetë shkollore dhe mësimore të suksesshme.
Shkurt, pas periudhës themelore të vetëbesimit, duke kaluar një kohë produktive dhe cilësore, fëmija bëhet me elan, me merak dhe durimtar. Ai fëmijë që i ka këto cilësi li dhet me familjen dhe vlerat e saj. Kjo lidhje formonte fëmija ndjenjën e përkatësisë, gjë që e bën “zotërues vullneti”.
Prindër, kujdes!
Kur fëmija nuk e bën një vepër, pavarësisht ngulmimit disaherësh të nënës, mund ta bëjë me një të thënë të babait. Për fëmijën babai është figura më e fuqishme.
Është vërtetuar empirikisht se ata fëmijë që luajnë me baballarët e tyre që në moshë të vogël, kanë një aktivitet mendor të nivelit më të lartë. Pra, te fëmija që luan me ba- bain zhvillohet edhe inteligjenca për të zgjidhur probleme, por edhe shpirti i përpjekjes, i punës.
Rëndësia e babait rritet në veçanti nga mosha 3 deri në 8 vjet. Fëmijët e kësaj moshe, që luajnë me babain, kanë një vetëbesim më të madh. Përveç kësaj, ata fitojnë një identitet gjinor më të shëndoshë.
Ushtroni mundjen jo vetëm me fëmijët tuaj meshkuj, por edhe me vajzat. Kjo lojë apo stërvitje do t’i bëjë ata më të qëndrueshëm ndaj problemeve të jetës. Mos harroni: “Anijet nuk bëhen për të qëndruar në port!
Përgatiti: Prinderimi.com
Autor: Ramazan Shimshek, ”Fëmijët e tabletit” (Metoda psikologjike të kohës për fëmijët e kohës)
