Forca e Gjykimit
Gjërat që perceptojmë krijojnë një efekt mbi ne. Paralelisht me këtë efekt, ne gjykojmë në lidhje me to. Që një i rritur të bëjë gjykimet e duhura dhe t’u besojë këtyre gjykimeve, duhet që në fëmijëri të tjerët të kenë treguar respekt për forcën e gjykimit.
Qëndrimet abuzive ndaj forcës së gjykimit të fëmijës:
Le të mendojmë se biseda zhvillohet në këtë mënyrë duke dhënë shembullin mbi forcën e perceptimit:
Kemi parë nënën duke qarë dhe kemi menduar se është trishtuar për diçka. “Nënë e dashur, pse qan, çfarë të ka trishtuar?” Le të supozojmë se nëna duke dashur të fshehë trishtimin, është përgjigjur në këtë mënyrë: “Kush të tha se jam e trishtuar? Më lotuan sytë sepse kam qëruar qepë.” Me këtë përgjigje dalim në konkluzionin se gjykimi ynë është i gabuar. Sa më shumë përballemi me shembuj të tillë, aq më shumë pakësohet forca jonë e gjykimit dhe fillojmë të besojmë gjithnjë e më pak në gjykimin tonë.
Qëndrimet që zhvillojnë forcën e gjykimit të fëmijës.
Qëndrimi i duhur është të miratojmë sjelljet e drejta të fëmijëve tanë. Çdo miratim do të shtojë besimin e tyre mbi forcën e gjykimit. Ndjenja e vlerësimit të tyre zhvillohet në raport të drejtë me forcën e gjykimit.
Për fat të keq jeta nuk na nxjerr përballë zgjedhje që nuk kanë rrezik e shpagim. Për këtë arsye shumë herë jemi të detyruar të bëjmë zgjedhje. Kështu që drejtohemi drejt zgjedhjeve që na duken më fitimprurëse. Zgjedhjet afatshkurtra që mund të na duken fitimprurëse, mund të bëhen shkak për shpagim të madh në një afat më gjatë. Ndonjëherë ndodh që zgjedhjet e gabuara që bëjmë, i paguajnë fëmijët tanë.
Përgatiti: Perparim Blakaj, Prinderimi.com
Autor: Saim Koç & Nil Gün, ”Vetëvlerësimi”
