Intervistë me Megan Smith dhe Yana Weinstein (transkript)
Çfarë do të thotë për ju fjala “studim”?
A u keni thënë ndonjëherë studentëve tuaj të studiojnë për një test? A i keni mësuar ndonjëherë ata se si të studiojnë?
Rezulton se studimi mund të mësohet. Dhe dy shkencëtare të psikologjisë kognitive, Yana Weinstein dhe Megan Smith (emri i të cilës ka ndryshuar që nga ky post në Sumeracki), e kanë bërë misionin e tyre t’i mësojnë njerëzit se si të studiojnë më mirë. Në faqen e tyre të re të internetit, The Learning Scientists, ato përdorin infografinë dhe video për të ndarë strategji dhe njohuri të tjera rreth mënyrës se si mësojmë.
Këtu do të eksplorojmë gjashtë strategji të të mësuarit të bazuara në kërkime që Weinstein dhe Smith mësojnë në faqen e tyre. Nëse ne mund t’i përdorim këto metoda në udhëzimin tonë dhe t’u mësojmë studentëve se si t’i përdorin ato vetë, studentët tanë kanë një mundësi shumë më të mirë për të kujtuar materialin tonë.
Një shënim i fundit përpara se të gërmojmë: Megjithëse vlerësimet e performancës dhe mësimi i bazuar në projekte i lejojnë studentët të tregojnë atë që dinë me më shumë thellësi dhe autenticitet, shumica e fushave të përmbajtjes ende duhet të matin një pjesë të të mësuarit me teste. Kur ju ligjëroni atë lloj përmbajtjeje, këto gjashtë strategji do t’i ndihmojnë studentët tuaj të performojnë më mirë në test DHE ta ruajnë atë informacion shumë kohë pas përfundimit të testit.
- PRAKTIKA ME HAPËSIRË
Shpërndani studimin tuaj në periudha të ndryshme kohore.
Shumë studentë presin deri natën para një testi për të studiuar për të. Në mënyrë të ngjashme, mësuesit shpesh presin deri në ditën para një testi për të perseritur. Kur mjaft studentë shënojnë mirë në test, duket se ata e kanë mësuar materialin. Por disa javë më vonë, shumica e këtij informacioni është zhdukur nga mendjet e studentëve. Për mësim më të qëndrueshëm, studimi duhet të bëhet në pjesë më të vogla me kalimin e kohës.
“Sa herë që lini pak hapësirë, ju harroni pak nga informacioni dhe më pas e rimësoni atë”, shpjegon Weinstein. “Kjo harresa në fakt ju ndihmon të forconi kujtesën. Është disi kundërintuitive, por duhet të harrosh pak në mënyrë që më pas ta ndihmosh veten ta mësosh duke e kujtuar sërish.”
Mësuesit mund t’i ndihmojnë studentët të zbatojnë këtë strategji duke i ndihmuar ata të krijojnë një kalendar studimi për të planifikuar se si do të rishikojnë pjesët e përmbajtjes dhe duke gdhendur pjesë të vogla të orës mësimore çdo ditë për rishikim. Në të dyja rastet, planifikoni të përfshini konceptet aktuale DHE materialin e mësuar më parë: Shumë mësues e dinë këtë si “spirale”.
- PRAKTIKA E RIKTHIMIT
Praktikoni të sjellurit në mendje të informacionit pa ndihmën e materialeve.
Shumë njerëz mendojnë për “studimin” si thjesht rilexim të shënimeve, teksteve shkollore ose materialeve të tjera. Por të kesh informacionin para nesh nuk na detyron ta marrim atë nga kujtesa; në vend të kësaj, na lejon të mashtrojmë veten duke menduar se dimë diçka. Rikujtimi i informacionit pa materiale mbështetëse na ndihmon ta mësojmë atë në mënyrë shumë më efektive.
“Lërini materialet tuaja të klasës dhe më pas shkruani ose ndoshta skiconi ose flisni gjithçka që dini dhe përpiquni të jeni sa më të plotë që të jetë e mundur, dhe më pas kontrolloni materialet tuaja për saktësi,” këshillon Smith. “Ju po sillni informacion në mendje ngjashëm sikur po testoni veten; megjithëse mund të jetë një test praktik, nuk duhet të jetë. Ju thjesht mund të kaloni dhe të shpjegoni atë që dini, ose t’i mësoni një shoku ose një kafshe ose edhe një objekti të pajetë gjithçka që keni mësuar në shkollë. Duke e sjellë në mendje atë informacion, ju po ndryshoni mënyrën e ruajtjes së informacionit në mënyrë që ta keni më të lehtë t’i arrini më vonë.”
Mësojini studentët se si të bëjnë praktikën e rikthimit në klasë: Kërkojuni të fikin pajisjet e tyre, t’i lënë të gjitha shënimet dhe librat e tyre mënjanë, më pas kërkojuni të shkruajnë gjithçka që dinë për një term ose temë të caktuar, ose të ndajnë mendimet e tyre me strategjinë mësimore think-pair-share. Kur të kryhet praktika, lërini studentët të kontrollojnë të kuptuarit e tyre duke rishikuar materialet e tyre dhe duke diskutuar për keqkuptimet si klasë. Pasi të mësojnë se si ta bëjnë këtë në shkollë, ata mund ta zbatojnë atë në shtëpi.
- PËRPUNIM
Shpjegoni dhe përshkruani idetë me shumë detaje.
Kjo metodë u kërkon studentëve të shkojnë përtej rikujtimit të thjeshtë të informacionit dhe të fillojnë të krijojnë lidhje brenda përmbajtjes. Nxënësit duhet t’i bëjnë vetes pyetje të hapura në lidhje me materialin, t’i përgjigjen sa më hollësisht të jetë e mundur, pastaj të kontrollojnë materialet për t’u siguruar që të kuptuarit e tyre është i saktë.
Ja se si Smith dhe Weinstein e shpjegojnë shtjellimin:
Mësuesit mund ta zbatojnë këtë strategji duke zhvilluar diskutime të shkurtra në klasë ku hulumtohen këto lloj pyetjesh dhe duke u kërkuar studentëve të punojnë për shtjellimin e planeve të tyre të studimit.
- NDËRTHURJE
Kaloni midis ideve ndërsa studioni.
Njohuritë e zakonshme na tregojnë se për të mësuar një aftësi, duhet ta praktikojmë atë pa pushim. Ndërsa përsëritja është jetike, hulumtimi thotë se ne në fakt do ta mësojmë atë aftësi në mënyrë më efektive nëse e përziejmë praktikën tonë të saj me aftësi të tjera. Kjo njihet si ndërthurje.
“Le të themi se po bëni një sërë problemesh matematikore,” thotë Weinstein. “Ajo që është mjaft tipike është … pesë të të njëjtit problem, ose 10 të të njëjtit problem. Në vend që ta bëni këtë, provoni probleme të ndryshme në renditje të ndryshme.” Pra, nëse nxënësit po mësojnë të llogarisin sipërfaqen e një trekëndëshi, në vend që t’i bëni ata të bëjnë 20 problema me trekëndëshat, kërkojini ata të bëjnë një të trekëndëshit, pastaj një të një rrethi, më pas një trekëndësh dhe më pas një katror.
“Gjëja për këtë,” vëren Weinstein, “është se në fakt është më e vështirë. Pra, ata do të gabojnë më shumë, do të bëjnë më shumë gabime, por gjithashtu do të mësojnë diçka shumë të rëndësishme, e cila është se si të zgjedhin një strategji të veçantë për çdo problem, në krahasim me të njëjtën gjë në mënyrë të përsëritur. ”
Kur planifikoni ushtrime për studentët, rezistoni tundimit që ata të përsërisin të njëjtin proces shumë herë radhazi. Në vend të kësaj, lërini të bëjnë pak nga procesi i ri, pastaj thurni aftësi të tjera, në mënyrë që sjellja e përsëritur të ndërpritet dhe studentët të detyrohen të mendojnë më në mënyrë kritike. Shpjegoni këtë strategji për studentët në mënyrë që ata të mund të aplikojnë ndërthurjen në studimin e tyre.
- SHEMBUJ KONKRETË
Përdorni shembuj specifikë për të kuptuar idetë abstrakte.
Shumica e mësuesve tashmë e përdorin këtë strategji në mësimdhënien e tyre; është një pjesë e natyrshme e shpjegimit të një koncepti të ri. Por ajo që ne nuk bëjmë domosdoshmërisht është t’i ndihmojmë studentët të zgjerojnë kuptimin e tyre duke sjellë shembuj të tyre. Ja se si Weinstein dhe Smith e shpjegojnë këtë përdorim më të gjerë të shembujve konkretë si praktikë studimore:
Mësuesit mund ta zbatojnë këtë strategji duke përdorur shembuj konkretë kur mësojnë koncepte abstrakte, më pas duke u kërkuar nxënësve të nxjerrin shembuj të tyre, duke korrigjuar çdo shembull (ose pjesë shembujsh) që nuk janë plotësisht të drejtë dhe duke kërkuar më shumë. Inkurajoni studentët të vazhdojnë këtë praktikë kur studiojnë.
- KODIM I DYFISHTË
Kombinoni fjalë dhe pamje.
Kur informacioni na paraqitet, ai shpesh shoqërohet me një lloj pamjeje: një imazh, një diagram ose grafik, ose një organizues grafik. Kur studentët janë duke studiuar, ata duhet ta bëjnë zakon t’u kushtojnë vëmendje atyre pamjeve dhe t’i lidhin ato me tekstin duke shpjeguar se çfarë nënkuptojnë me fjalët e tyre. Më pas, studentët mund të krijojnë pamjet e tyre pamore të koncepteve që po mësojnë. Ky proces përforcon konceptet në tru përmes dy rrugëve të ndryshme, duke e bërë më të lehtë rikthimin më vonë.
“Dhe kur themi vizuale,” shpjegon Smith, “ne nuk nënkuptojmë domosdoshmërisht ndonjë gjë specifike, kështu që varet nga llojet e materialeve. Ju mund të keni një infografikë, një shirit vizatimor, një diagram, një organizues grafik, një afat kohor, çdo gjë që ka kuptim për ju për sa kohë që jeni duke e përshkruar informacionin në një mënyrë me fjalë dhe në një mënyrë me fotografi.”
“Kjo nuk është vetëm për studentët që janë të mirë në vizatim,” shton Weinstein. “Nuk ka të bëjë me cilësinë e vizatimit. Me të vërtetë thjesht duhet të jetë një paraqitje vizuale pasi mund ta përshkruani atë.”
Në klasë, kthejeni rregullisht vëmendjen e nxënësve te pamjet vizuale të përdorura në tekstet shkollore, në faqet e internetit dhe madje edhe në prezantimet tuaja. Bëjini studentët t’i përshkruajnë pamjet vizuale njëri-tjetrit dhe të krijojnë lidhje me atë që po mësoni. Më pas bëni studentët të krijojnë pamjet e tyre pamore të përmbajtjes për ta përforcuar më tej atë. Kujtojuni studentëve të krijojnë diagrame, të vizatojnë skica dhe të krijojnë organizues grafikë kur mësojnë në shtëpi.
MERRENI MË TË MIRËN NGA STRATEGJITË
Dy këshilla të tjera se si të maksimizohen këto strategji për të mësuar:
Kombinojini ato. Këto strategji nuk funksionojnë domosdoshmërisht të izoluara. Ju mund të filloni praktikën tuaj të rikthimit dhe kur bëni praktikë rikthimi, përpiquni të kujtoni shembuj konkretë, të përpunoni ose të skiconi një koncept. Kur bëni praktikë rikuperimi, mund të ndërhyni midis koncepteve të ndryshme.
Bëjini ato pjesë të fjalorit të klasës suaj. Nëse thjesht përdorni këto strategji në mësimdhënien tuaj, do të shihni përmirësim. Por nëse në fakt ua shpjegoni studimin studentëve, u mësoni atyre terminologjinë dhe përdorni atë terminologji kur jepni mësim – “Mirë, ne do të shpenzojmë disa minuta në praktikën e rikthimit” – studentët jo vetëm që do të kenë një kuptim më të qartë se pse ju po bëni atë që bëni, por ata mund të kenë më shumë gjasa t’i mbajnë ato aftësi me vete në klasat e ardhshme.
Autore: Jennifer Gonzalez
Burimi: 6 Powerful Learning Strategies You MUST Share with Students | Cult of Pedagogy
Përktheu dhe përshtati: Fitore Maqedonci, Prinderimi.com
